Zmień język 

::R5269 : strona 200::

„OTO IDZIE Z OBŁOKAMI”

„Oto idzie z obłokami i ujrzy go wszelkie oko, i ci, którzy Go przebili; i narzekać będą przed nim wszystkie pokolenia ziemi” – Obj. 1:7

TEN tekst Pisma Świętego jest ogólnie cytowany jako dowód, że nasz Pan Jezus podczas Swojego Wtórego Przyjścia będzie widzialny dla całej ludzkiej rodziny; że oni wszyscy będą w bardzo wielkim smutku, kiedy Go zobaczą; że będzie to dla nich smutny dzień – zwłaszcza dla Żydów. Nasza myśl odnośnie tego fragmentu, w świetle innych wersetów Pisma Świętego, jest zupełnie inna niż ta powyższa. Przede wszystkim, sam Pan powiedział: „Jeszcze maluczko, a świat mię już więcej nie ogląda; lecz wy mię oglądacie […]”. Jedynie Pańscy wierni naśladowcy mieli Go widzieć. Apostoł Paweł wyjaśnia, że naśladowcy Jezusa ujrzą Go, ponieważ mają zostać przemienieni w Pierwszym Zmartwychwstaniu, „w jednej chwili, w oka mgnieniu […]” (NP). Pismo Święte wyraźnie wskazuje, że obecny stan naszego Pana jest Niebiański, stan duchowy, nie tak wysoki, jak przed Jego przyjściem na świat, ale jeszcze wyższy.

Pan modlił się do Ojca, aby uwielbił Go chwałą, jaką miał u Niego zanim przyszedł na świat – „[…] pierwej, niżeli świat był”. Ojciec zapewnił Go, że uwielbił Go i jeszcze Go uwielbi (Jana 17:5; Jana 12:28). Pismo Święte zapewnia nas również, że nasz Pan w stanie Swego uwielbienia jest wysoko ponad aniołami, księstwami i mocami (Filip. 2:9,10). Kiedy On był człowiekiem, „[…] na małą chwilę mniejszym stał się od Aniołów […]” (Żyd. 2:6-9). Pismo Święte oświadcza, że Pan jest teraz wyrażeniem osoby Ojca (Żyd. 1:3), a także oznajmia o Nim: „[…] którego nie widział żaden z ludzi, ani widzieć może […]”.

Inne teksty Pisma Świętego mówią nam, że przyjście Chrystusa będzie w celu błogosławienia świata. Głównym celem Jego przyjścia będzie podniesienie biednej i upadłej rasy. Św. Piotr mówi nam, że przyjdą „[…] czasy ochłody […]”, „[…] czasu naprawienia wszystkich rzeczy [Restytucja – przyp. tłum.], co był przepowiedział Bóg przez usta WSZYSTKICH świętych swoich proroków od wieków” – Dz. Ap. 3:19-21.

Jak możemy zharmonizować to ostatnie stwierdzenie z naszym tekstem, który mówi, że On przyjdzie z obłokami; że ujrzy Go wszelkie oko; i że cała ludzkość „[…] narzekać będą przed nim […]”? Odpowiedź jest taka, że w harmonii z innymi tekstatmi Pisma Świętego, przyjście z obłokami oznaczałoby przyjście w okresie ucisku – słowo „obłok” (lub „chmura” – przyp. tłum.) jest używane na określenie ucisku – w onym ciemnym Dniu. On przychodzi w obłokach, ponieważ czas, w którym On po raz pierwszy objawi się światu, będzie dla świata bardzo ciemnym Dniem – „[…] będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata […]”, i mówi, nigdy więcej już takiego nie będzie (Mat. 24:21). Będzie to ciemny, pochmurny Dzień.

W tym Dniu, w końcu wszystkie oczy zostaną otwarte; a cała ludzkość ujrzy Go oczami wyrozumienia – ujrzy Go w takim sensie, w jakim Go widzimy teraz, i posiadamy wiedzę o Nim i Ojcu. W tym samym znaczeniu widzi ślepiec. On mówi: „Ja teraz widzę” – co oznacza, że widzi swoim intelektualnym wzrokiem. O wiele lepiej jest widzieć intelektem niż cielesnym wzrokiem.

Ciemność pokrywa teraz ziemię. „[…] Bóg świata tego oślepił zmysły, to jest w niewiernych […]” (2 Kor. 4:4). W obecnym czasie istnieje wiele

::R5269 : strona 201::

zaślepionych umysłów. Oni nie znają celu przyjścia Chrystusa. Oni nie znają nauczania Pisma Świętego odnośnie tego, dlaczego On przychodzi. Ale ich zaślepione oczy zostaną otwarte. Każda ludzka istota dojdzie do zrozumienia tego faktu, że Królestwo Pańskie jest, aby błogosławić „[…] wszystkie narody ziemi”, zgodnie z Obietnicą Bożą złożoną Abrahamowi i następnie wszystkim Prorokom.

Żydzi przyjdą do rozpoznania Go. Apostoł Paweł mówi: „[…] iż zatwardzenie z części przyszło na Izraela, póki by nie weszła zupełność pogan. A tak wszystek Izrael będzie zbawiony […]” (Rzym. 11:25,26) od ich zaślepienia, ignorancji, od ich niezrozumienia Jego objawienia Samego Siebie podczas Pierwszego Przyjścia. Inny wersety Pisma Świętego mówią, że kiedy Go zobaczą, rozpoznają „[…] znamię Syna człowieczego na niebie, a tedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi, i ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich, z mocą i chwałą wielką” (Mat. 24:30). Prorok mówi, że ci, którzy Go „przebodli”, będą Go opłakiwać, jak człowiek opłakuje swego jedynego syna (Zach. 12:10). W ten sposób oni uznają Chrystusa, a ich oczy będą pierwszymi, które zostaną otwarte. Ale w tym czasie, gdy ich oczy zaczną widzieć w ciemności, nie będzie niczego, co oni mogliby zobaczyć cielesnym wzrokiem.

Przede wszystkim będzie parousia, czyli obecność Chrystusa, która będzie wiadoma tylko Jego Kościołowi, klasie Jego Oblubienicy. Zwieńczeniem Jego dzieła w parousii będzie zgromadzenie Kościoła w Pierwszym Zmartwychwstaniu. Pismo Święte mówi dalej, że wtedy On zostanie objawiony w ogniu płomienistym, dokonując pomstę.

„Obłoki niebieskie” dobrze przedstawiają ogólne zamieszanie. Świat przez pewien czas będzie ignorował Jego obecność. Ale stopniowo oni dowiedzą się, że znajdują się w czasie ucisku, w Dniu pomsty, którym ten Wiek ma się zakończyć. Wtedy oni będą płakać. Cały świat będzie w stanie żałoby. Jeśli świat lamentował już w przeszłości, to o wiele bardziej powinniśmy się tego spodziewać po nim, gdy ucisk stanie się powszechny. Pośród tych problemów ludzie będą stopniowo poznawać łaskę Bożą. Przekonają się, że ludzkie samolubstwo zostało tak użyte, że doprowadziło do chwalebnego Królestwa Mesjasza, przez które przyjdą wszystkie błogosławieństwa obiecana przez Boga.

====================

— 1 lipca 1913 r. —