Zmień język 

::R5652 : strona 87::

Ważność samokontroli

„Mąż, który nie ma mocy nad duchem swoim, jest jako miasto rozwalone bez muru” – Przyp. 25:28

SŁOWO „duch” używane jest w różnorodny sposób. Mówimy o koniu mającym ognistego ducha, lub nie mającym ducha. Mówimy o Aniołach jako o duchach. Niekiedy mówimy o duchu życia. Mówimy również o duchu ludzkiego umysłu – taka jest najwyraźniej myśl, która jest tutaj przedstawiona. Słowa tego tekstu są równoważne z powiedzeniem: Mąż, który nie ma mocy nad swoim umysłem, nad swymi myślami, jest jak miasto, które jest rozbite.

Jakim byłoby to rozwalone miasto? W dawnych czasach, gdy cywilizacja nie dotarła do stopnia, jaki obecnie osiągnęła, ochrona policyjna było niewielka, a bandytów było wielu. Ci, którzy byli skłonni do życia dzięki kradzieży, mieli doskonałą sposobność.

::R5653 : strona 87::

Było koniecznym, by miasta były otoczone murami, jako ochrona przed wrogami. Każde miasto z rozwalonymi murami miałoby wielki powód, by obawiać się takich bandytów. Zaprosiłoby tym do ataku i byłoby pewnym, że spotka się z katastrofą.

Mędrzec przyrównał tutaj takie miasto do załamanej ludzkiej woli. Wola polega na tym, aby nieustannie strzec umysłu i nie dopuszczać, by cokolwiek tam wchodziło, chyba że przez regularne bramy – Sumienie i Sąd. Bramy te mają być tak bacznie obserwowane, aby mogły wpuszczać tylko takie myśli, które byłyby nieszkodliwe, pożyteczne i mądre – w harmonii ze Słowem Bożym. Każda istota ludzka powinna mieć wolę i utrzymywać ją w dobrym stanie; powinna dopilnować, aby nie została zniszczona; w przeciwnym razie pojawi się wrak charakteru.

Przez wolę nie rozumiemy jedynie pragnienia. Istnieje zdecydowana różnica pomiędzy wolą a pragnieniem. Niektórzy pragną by posiadać milion dolarów, lecz nie mają woli, by spróbować je zdobyć. Niektórzy mają pragnienie, by wstać rano o pewnej godzinie; ale pragnienie nie podnosi ich, ponieważ wola jest zepsuta. Mówią oni do siebie: „O, jeszcze trochę snu, jeszcze trochę drzemki, jeszcze trochę rozłożonych rąk we śnie!”. Oni nie mają kontroli nad sobą. Mogą myśleć, że uzyskają tę kontrolę przez ustawienie budzika. Wkrótce budzik nie działa; oni i tak go nie słyszą.

KONTROLA W MAŁYCH RZECZACH Miernikiem Charakteru

Ktokolwiek pozwala, aby jego wola uległa załamaniu co do czasu, w którym wstanie rano, będzie miał mniej lub bardziej słabą wolę we wszystkich sprawach. Powinniśmy wprowadzić rozsądne reguły, co do czasu naszego wstawania i kładzenia się. Używając naszego najlepszego osądu, co powinno być zrobione, powinniśmy dopilnować, by było to zrobione. O ile nie zostanie to uznane za szkodliwe dla nas lub dla kogoś innego, to powinno być wykonane.

Ważnym jest, by narzucać wykonanie tego, co nam rozsądek dyktuje, aby wola była silna, a osoba nie była chwiejnego charakteru. Ta sama zasada stosuje się do naszego wyboru żywności. Niektórzy powiedzą: „Ja wiem, że ta potrawa nie jest dla mnie właściwa; lecz podana na stół wydaje się być właściwa dla innych. Nie mogę jej zjeść, nie odczuwając późniejszego dyskomfortu; ale lubię ją. Chciałbym, aby jej nie podawano na stół!”. Tak więc spożywa ją i ponosi konsekwencje. On ma pożądanie do pokarmów, ale nie ma woli, by przeciwstawić się temu. Właściwym kierunkiem dla każdego jest dopilnowanie, by nie jeść tego, co wie, że jest dla niego szkodliwe, cokolwiek inni mogą być w stanie zrobić lub mogą zdecydować się zrobić.

Niezdecydowanie i brak charakteru w małych rzeczach wpływają na wszystkie większe sprawy życia. Człowiek, który nieprawidłowo wstaje, może być nieregularny w biznesie. Osoba, która nie może określić co powinna jeść, może podlegać kaprysowi, być słabą we wszystkich swoich decyzjach. Taka osoba prawdopodobnie będzie pozwalać pewnym sprzedawcom wpływać na swoje decyzje dotyczące tego, co kupi. Niektórzy są też w dużej mierze obiektem kontroli innych.

Stanowcza Wola – Nie Upór – Niezbędna

Stare przysłowie mówi: „Mądry człowiek czasami zmienia swoje zdanie – głupi nigdy”. Rządzenie własnym duchem nie oznacza, że mamy posuwać się do skrajności i mówić: „Cóż, powiedziałem nie; i nie!” Mogą istnieć dobre powody do zmiany naszego zdania, a wówczas byłoby właściwym wprowadzić tę zmianę. Bóg szuka klasy ludzi, którzy właściwie rządzą swoimi umysłami. Jeśli nauczą się rządzić swoimi umysłami, zanim wejdą do rodziny Bożej, będzie to dla nich o wiele lepsze. Ale w każdym razie jedyną drogą by dostać się do Królestwa będzie rozwijanie charakteru.

Biblia mówi nam przede wszystkim, jakie rzeczy są ciała, a jakie Ducha Świętego, świętego umysłu, Boże; jakie rzeczy, zatem, stanowią święte usposobienie, jakie powinniśmy mieć. Mówi nam, że powinniśmy porzucić gniew, złośliwość, nienawiść, gorycz, oburzenie, złość, kłótliwość; i że powinniśmy przyoblec cichość, łagodność, cierpliwość, wytrwałość, braterską uprzejmość i miłość. Tych lekcji musimy się nauczyć. Nie możemy powiedzieć, że ciało będzie kiedykolwiek poddane zupełnej kontroli, lecz wola musi być obecna i tak dużo kontroli nad ciałem każdodziennie powinno być dodawane, ile przy Boskiej pomocy jest możliwe.

Pan poszukuje ludzi o silnej woli, silnym charakterze. Zatem, jako pierwsze musi nastąpić pozytywne zwrócenie się do Pana i określone przymierze z Nim, gdyż inaczej nie będziemy zaakceptowani przez Ojca. Następnie, gdy przychodzimy do rodziny Bożej, zauważamy, że niektóre rzeczy, o których myśleliśmy, że są dobre, są złe i muszą być poprawione; i proporcjonalnie do tego, jak w naszym poprzednim życiu rządziliśmy naszym umysłem i kontrolowaliśmy nasze cielesne apetyty i impulsy, w takiej proporcji będziemy czynili powolny lub szybki postęp na tej nowej drodze. Jak dużo poświęconego czasu możemy wykorzystać na interesy, na przyjemności, lub w taki, czy inny sposób? Ile z poświęconych pieniędzy wydamy na siebie? Wszystko to ma być uregulowane przez nasze Przymierze z Bogiem. My musimy najpierw szukać interesów Pana i Jego Królestwa. Muszą one być na pierwszym miejscu we wszystkich naszych zarządzeniach, a rzeczy ziemskie muszą być drugorzędne. Stąd ważność stałego charakteru, woli skłonnej i niechwiejnej dla Boga.

====================

— 15 marca 1915 r. —