Zmień język 

::R4961 : strona 37::

Interesujące pytania

Nasienie a przymierze

Pytanie: – Proszę mi wytłumaczyć zdanie Apostoła u Rzym. 7:7-25.

Odpowiedź: – Zdanie apostoła jest to: Za czasów Abrahama Bóg powiedział: „Abrahamie, Ja zamierzam błogosławić światu, i powiem tobie o tym naprzód. Ja to uczynię przez twoje potomstwo, ponieważ znalazłem ciebie wiernego, jako sługę.” Św. Paweł był jednym z tych, który był w tej obietnicy zaliczony (zob. Żyd. 7:9,10). Abraham nie znajdował się pod wyrokiem zakonu; lecz jemu dana była ta obietnica, że na niego i na wszystkich innych ludzi miało spłynąć błogosławieństwo.

W kilka set lat po tym, Bóg zawarł szczególne przymierze z narodem Izraelskim. Oni zobowiązali się tym przymierzem zakonu, że wypełniliby pewne rzeczy; a Bóg obiecał im, że nagrodą za to miał być żywot wieczny. Lecz oni nie mogli wypełnić tych warunków i wskutek tego dostali się pod wyrok śmierci. Z nimi zatem pod tym względem rzecz miała się gorzej, aniżeli miałaby się wtedy, gdyby wcale nie wstąpili w przymierze zakonu, ponieważ oni już otrzymali, w sposób odnoszący się do przyszłości, odpuszczenie grzechu; lecz potem, będąc nieudolni do zachowania przymierza zakonu, oni dostali się pod potępienie na śmierć.

Reszta rodzaju ludzkiego była raz potępiona. Bóg: powiedział, że błogosławiłby tych wszystkich, którzy zachowaliby zakon, a Żydzi mieli swoją sposobność, lecz uchybili celu z powodu wrodzonych słabości. Św. Paweł oświadcza się, że zakon prowadził na nich śmierć, zamiast błogosławieństwa. Jak ten skutek poruszył w nich to zdanie, które Paweł w tym rozdziale przedstawia? „Nie inaczej poznałem grzech jak przez zakon.” Przypuśćmy, że zanim zakon był dany, człowiek nie wiedział, że obrazą było kraść lub zabijać. Nie wiedząc o tym, a nie dostawszy się pod takie prawo, które by mu o tym powiedziało, on nie zgrzeszył przeciw prawu. Lecz, mówi apostoł, zanim nastało przymierze zakonu, nie mając tego zakonu mnie wyszczególnionego, ja pod nim nie znajdowałem się. Lecz teraz ja wiem; a grzech na mnie przyszedł dlatego, że ja nie mogłem zachować tego, co wiedziałem i co zgodziłem się wypełniać.

Grzech żyje, jaki grzech? Pierwotny grzech, grzech Adama, który przez dziedziczność przeszedł od Adama na wszystkie jego dzieci. Bóg powiedział Abrahamowi: „Ja zamierzam błogosławić wszystkim rodzajom ziemi. Ja zamierzam usunąć przekleństwo.” Ci, którzy nie zachowali zakonu, dostali się pod przekleństwo zakonu jak i pod przekleństwo Adamowego grzechu; tak więc w dodatku do przekleństwa, które przyszło na wszystkie dzieci Adama, Żyd dostał się pod przekleństwo zakonu. To, co Żyd myślał, że było ku żywotowi, on znalazł, że było ku śmierci. Przymierze zakonu obiecywało, że jeśliby Żyd wypełnił te rzeczy, on miał żyć. Lecz znalazł on, że nie mógł ich wypełnić, a przymierze sprowadziło potępienie i śmierć na niego. Apostoł nie mówi. że przymierze zakonu było dobre i sprawiedliwe, lecz że zakon był dobry, że zakon był sprawiedliwy – nie przymierze. Zakon Boży jest zawsze ten sam i zawsze będzie ten sam; lecz On uczynił lepsze PRZYMIERZE; ganiąc bowiem przymierze zakonu, On mówił: „Ja uczynię nowe przymierze.” Jeśliby Bóg nie ganił starego przymierza, dlaczego tedy miał  uczynić nowe? (Żyd. 8:8-13).

Niezadowalającym zarysem tego przymierza było to, że ono nie mogło dać życia Izraelowi. Bóg; to naprzód wiedział, lecz oni tego nie wiedzieli. Bóg życzył im, aby się nauczyli tej wielkiej lekcji, że oni potrzebowali zasługę ofiary Odkupiciela, z powodu ich własnej niedostateczności. Cały świat musi się tej lekcji nauczyć. Ten, który się jej nie będzie uczył, nie będzie mógł postępować; lecz obietnica Boża jest ta, że w czasie właściwym wszystkie ślepe oczy zostaną otworzone i że wszyscy ludzie zrozumieją warunki urządzeń Bożych i zaopatrzenia, które On uczynił.

====================

— 15 stycznia 1912 r. —