Zmień język 

::R4867 : strona 237::

„Wniwecz obrócony, aż On przyjdzie”

— EZECH. 21:25-27 — 3 WRZEŚNIA —

„Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go” – Ps. 34:15

Dając Izraelitom Zakon, Bóg wyraźnie określił wymagania i warunki, na których mogą być przyjęci jako Jego lud. Jeśli pozostaną posłuszni Bożym wymaganiom, wszystko będzie działać na ich korzyść. Będą bogatym, dobrze prosperującym, błogosławionym narodem Pana. Jeśliby jednak postąpili przeciwnie, zlekceważyli Boże ustawy i stali się bałwochwalcami, Pan będzie się im sprzeciwiał i wyda ich w ręce wrogów, by byli karani, aż minie dla nich „siedem czasów” – 3 Moj. 26:18,21,24,28 („siedem czasów” wg KJV, w polskich tłum. „siedem kroć” lub „siedem razy”).

Bóg znał oczywiście koniec na początku. Mimo to Boża cierpliwość manifestowała się we wszystkich doświadczeniach narodu aż po obalenie rządu Sedekiasza, który był ostatnim królem z linii Dawida mającym zasiadać na tronie. Przekonaliśmy się, w jaki sposób zło zastępowało dobro, zarówno w sprawach dotyczących króla, jak i postępowania narodu oraz jak Boża opatrzność karała lud, by ciągle od nowa wyprowadzać ich z bałwochwalstwa. Teraz jednak nadszedł czas na całkowite zburzenie ich narodowego istnienia na okres „siedmiu czasów”, czyli siedmiu lat, zgodnie z przepowiednią Mojżesza. W tym jednak wypadku lata należy rozumieć symbolicznie, ponieważ ich niewole często trwały więcej niż siedem lat. Przyjmując zatem, że owe siedem lat, czyli „czasów”, były latami symbolicznymi, przekonajmy się, na jak długi okres miały się one rozciągać.

Powszechnie przyjmuje się, że w symbolice biblijnej każdy dzień przedstawia rok, a żydowski rok liczył dwanaście miesięcy po trzydzieści dni każdy. Zgodnie z tym każdy rok przedstawia symbolicznie trzysta sześćdziesiąt lat, zaś siedem lat karania oznacza 7 × 360 = 2520 lat.

Jeśli zatem czytamy, że królestwo będzie „wniwecz, wniwecz obrócone” aż do przyjścia Mesjasza, winniśmy rozumieć, że owo „obrócenie wniwecz” będzie trwało przez łączny okres 2520 lat, począwszy od chwili, gdy korona została odebrana Sedekiaszowi w 606 r. p.n.e. (70 lat przed dekretem Cyrusa z 536 r. p.n.e., zezwalającym na powrót ludu).

SPOJRZENIE NA FAKTY

Dostrzeganie wypełniania się Bożych przepowiedni jest zawsze interesujące i pożyteczne dla studentów Biblii. Gruntuje ono wiarę, sprawia, że wszystkie Boże obietnice stają się dla nas bardziej realne, upewnia nas, że Bóg dogląda spraw Izraela, to zaś tworzy grunt ufności, że również sprawy duchowego Izraela – Kościoła – toczą się pod Jego nadzorem.

Patrząc wstecz na tory, którymi toczyła się historia, zauważamy wypełnienie się oświadczenia, że naród izraelski miał być „obrócony wniwecz i wniwecz”. Po przywróceniu go przez Cyrusa w 536 r. p.n.e. cieszył się jeszcze narodową egzystencją przez sześćset lat. Jednak przez cały ten czas Żydzi nie mieli króla z rodu Dawida, z rodu Bożej obietnicy, byli zaś pod zarządem różnych, kolejno po sobie następujących narodów, zgodnie z tym, jak jest napisane: „I będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy [lata] pogan”. Niektórzy wskazują na królów z rodu Machabeuszy. Odpowiadamy jednak, że nie byli oni ustanowieni przez Boga i nie pochodzili z rodu królewskiego. Ktoś mógłby przypomnieć nam królowanie Heroda z czasów Jezusa na początku naszej ery. Odpowiadamy jednak, że Herodowie nie pochodzili z rodu Dawida – byli Edomitami, czyli wywodzili się z plemienia Ezawa, i panowali nad Izraelitami jako przedstawiciele wielkiego Imperium Rzymskiego.

CZASY POGAN

Gdy Bóg usunął obrazowe królestwo Izraela i swój obrazowy tron na świecie reprezentowany przez ród Dawida, panowanie nad ziemskim królestwem powierzył poganom. Owa dzierżawa władzy, jak to przedstawione jest w Proroctwie Daniela, miała trwać „siedem czasów”, czyli 2520 lat. Innymi słowy, w tym samym czasie, gdy Izrael miał mieć swoje „siedem czasów” ucisku i niewoli, poganie mieli mieć swoje „siedem czasów” powodzenia. Obydwa te okresy miały zaś skończyć się w tym samym czasie – po 2520 latach od roku 606 p.n.e., czyli w październiku 1914 r., co oznacza koniec Czasów Pogan. Jeśli ktoś byłby skłonny podejmować dyskusję na temat dokładności tych liczb, nie będziemy się spierać, a jedynie stwierdzimy, że jakiekolwiek nieścisłości dotyczące tego obliczenia muszą być z konieczności niewielkie – może rok, może dwadzieścia lat, jednak na tak długim okresie, jakże znikome byłyby te rozbieżności.

To, czym jesteśmy szczególnie zainteresowani, to wydarzenia z tą sprawą związane oraz co wydarzy się, gdy ten długi okres się zakończy.

1. Fakty są zaś takie, jak to już zostało zauważone: zabory Izraela przez blisko siedemset lat oraz narodowe zniszczenie przez ponad tysiąc osiemset lat; w odniesieniu do pogan: powodzenie przez 2520 lat dla kolejnych mocarstw: (a) Babilonu, pierwszego imperium światowego, (b) Medo-Persji, drugiego imperium światowego, (c) Grecji, trzeciego imperium światowego oraz (d) Rzymu, czwartego światowego imperium. Zgodnie z biblijnym poglądem na tę sprawę czwarte imperium światowe jest nadal reprezentowane przez papiestwo oraz przez różne tak zwane chrześcijańskie rządy świata. Działały one i odnosiły powodzenie przed długi okres zaborów i zburzenia obrazowego królestwa Bożego.

2. Następnym wydarzeniem po zakończeniu się „siedmiu czasów” (2520 lat trwa do 1915 r.) będzie ustanowienie Królestwa Mesjasza i uznanie go przez Izraelitów, po czym nastąpi błogosławienie wszystkich narodów ziemi.

Pamiętajmy jednak, że październik 1914 roku oraz ustanowienie Królestwa Chrystusowego nie mają nic wspólnego ze spaleniem świata, jak niektórzy sądzą. Wprost przeciwnie, oznaczają one błogosławieństwo dla świata, wyznaczają początek tego, o czym św. Piotr pisał takimi słowami: „Czas naprawienia wszystkich rzeczy, co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków” (Dz. Ap. 3:19-23).

====================

— 1 sierpnia 1911 r. —