Zmień język 

::R1443 : strona 267::

WIARA I UCZUCIE

Uczucie nie powinno nigdy być brane za wiarę, jednak jest tak dużo łączności między wiarą i próżnym uczuciem jak jest między korzeniem i kwiatem. Wiara jest tak trwała, jak korzeń, kiedy jest w ziemi. Uczucie jest przypadkowe i ma swoją porę. Tak jak korzeń nie zawsze wypuszcza zielone łodygi i piękne kwiaty, tak wiara nie zawsze powoduje uniesienie uczucia. Wiara nasza może być tak samo mocną, kiedy jesteśmy w rozpaczy jak i wtedy, gdy jesteśmy napełnieni radością. Gdy odczuwamy niedolę, wojny, udręczenie choroby i ciężkość ubóstwa, nasze uczucie spada do zera, gdy wiara nasza może być tak trwała jak granit, który leży pod wznoszącymi się do chmur górami. Nie mierz Boskiej miłości i mocy twoim uczuciem. Słońce świeci jasno w najciemniejszym dniu jak i w najbystrzym dniu; różnica nie jest w słońcu, lecz w niektórych chmurach, które są pomiędzy tobą i słońcem. Bóg tak dobrze miłuje kiedy my nie widzimy jasności jego kontynentu jak i wtedy kiedy go widzimy.

Jednakże rzecz, jakiej się uczymy z chrześcijańskiego doświadczenia jest ta, że niskie miary uczucia są lepsze niż zachwycenia dla zwyczajnego życia. Bóg zsyła nam swój deszcz w uprzejmych kroplach, inaczej wątłe rośliny i delikatne kwiaty zostałyby rozbite w kawałki. W naszej wierze znajdujemy niezmienność Boga, nasze chrześcijańskie życie i miłość będą płynąć stale w poddaństwie głębokiej rzeki, nie łatwo będą dotknięte przez zimne wichry ani nie ustaną przez rozpaczanie. Mojżesz nie kierował się uczuciem, kiedy stanął na brzegu Morza Czerwonego, ani też Abraham, kiedy ofiarował Izaaka, ani Izrael, kiedy obchodził Jerycho siedem dni. Miejmy wiarę w Boga, posuwajmy się naprzód około wszystkich linii, a otrzymamy zwycięstwo.

Chrystus – Raz w całej historii spotkaliśmy osobę, która nigdy nie wyrządziła krzywdy, i nigdy nie pomściła się za wyrządzoną mu krzywdę. Nigdy nie wyrażał się nieprawdziwie, nigdy nie dopuścił się oszustwa, i nigdy nie opuścił sposobności w czynieniu dobra; wspaniałomyślny wśród samolubnych, uczciwy wśród lubieżnych i mądrzejszy daleko poza najmądrzejszych ziemskich uczonych i proroków, miłujący i uprzejmy, jednak nieporuszony w stanowczości; i którego nieograniczona pokora i cierpliwość nigdy ani raz nie opuściły Go w dokuczaniach, ani niewdzięczność i nielitościwe słowo.

====================

— 1 września 1892 r. —