Zmień język 

::R0657 : strona 8::

PYTANIA I ODPOWIEDZI

Pytanie: Jeśli możesz, proszę wyjaśnij razem dwa następujące wersety Przyp. Sal. 17:15 „I ten, kto uwalnia winnego, i ten, kto skazuje niewinnego, obaj są ohydą dla Pana” z Rzym. 4:5: „gdy zaś kto nie spełnia uczynków, ale wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, wiarę jego poczytuje mu się za sprawiedliwość.”

Odpowiedź: Żaden człowiek nie może usprawiedliwić drugiego, by wiernie przedstawić go przed Bożym prawem. Lecz jest to powszechne dla ludzi by ukazywać zło za prawdę, stąd próbują usprawiedliwić zło i ich czynicieli. I te same skłonności, co powodują zło, powodują także przekraczanie sprawiedliwości. A to dlatego, że preferują zło, próbują skusić siebie i innych myślą, że to, co złe jest dobre, a to, co dobre jest złe. Jest to ohydą dla Pana

Ale kiedy Bóg skazuje człowieka by usprawiedliwić bezbożnych, a w drugim wersecie mówi, że może ich usprawiedliwiać. Ale jak? Z pewnością nie w ten sam sposób jak ich skazuje, czyli przez oskarżanie bezbożności, albo ukazywanie jej za właściwą lub też poprzez anulowanie kary, którą wcześniej dał. Jednak Pan Bóg pokazał sposób w jaki może być sprawiedliwy i usprawiedliwiać grzeszników, którzy wierzą w Jezusa (Rzym. 3:26). Poprzez zesłanie swojego jednorodzonego Syna, który „radość ustanowił przed nim” i stał się chętnym zastępcą. Nasza sprawiedliwość będzie zakryta, dlatego jesteśmy usprawiedliwieni. Grzech został anulowany poprzez Odkupiciela, a grzesznik we właściwym czasie będzie doskonały.

Pytanie: Czy nagroda wysokiego powołania była kiedykolwiek przedstawiana jako zachęta do całkowitego poświęcenia? Czy to nie jest raczej Duchowa Prawda wyjawiona tylko Nowemu Stworzeniu – Prawda, której ziemski człowiek nie może poznać?

Odpowiedź: Tak to rozumiemy. Paweł nakłania do poświęcenia się Bogu ze względu na Łaskę Bożą, która byłaby pokazana w usprawiedliwieniu (Rzym. 12:1). Kiedy ziemski człowiek bez wdzięczności i miłości odda swe całe jestestwo Bogu, nie może zrozumieć, że Bożą wolą jest całkowite zrzeczenie się ludzkiej natury, ani też nie może zrozumieć jak Nowe Stworzenie rozwija się na Boże podobieństwo, gdyż Prawda odnosząca się do jego Wysokiego Powołania jest zakryta dla niego do pewnego stopnia.

====================

— Sierpień 1884 r. —