Zmień język 

::R0552 : strona 4::

Zwrócony do piekła

„Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga” – Ps. 9:18

Stwierdzenie Pana zapisane przez psalmistę, przyjmujemy bez żadnych zastrzeżeń, i musimy zaakceptować to, jako fakt pozytywny. Jeżeli to, co utrzymuje „Ortodoksja” było prawdą, byłaby to myśl straszna. Piekło, dla nich, oznacza miejsce totalnego smutku, gdzie nieopisane miliony istnień ludzkich skręcają się w męczarniach, torturowani przez literalny ogień lub gryzące sumienie, co, wielu twierdzi, że jest nawet gorsze. W tym strasznym stwierdzeniu widzą oni ogromną większość ludzkości śpieszącej, tak wierzą, na straszne skazanie; Jakże słabe wysiłki zostają podejmowane w celu ocalenia ich. Babilon ma dalej bardzo dużo czasu na towarzyskie przyjemności i zabawę, który powinien zostać wykorzystany na niemal szaleńcze próby ratowania od zagłady. I ma ciągle wystarczająco dużo pieniędzy na zaspokajanie życiowej pychy i pożądliwość oczu, co może być stosowane dla tego samego celu; ale zamiast tego, jesteśmy świadkiem jej kosztownych świątyń mody, jej wielkich organów, jej kosztownych szat, jej pogardy ubogich, jej zachłanności zysku i walki o ziemskie honory.

Ale spójrzmy na prawdziwe znaczenie słowa piekło, do którego Bóg mówi, że wróci bezbożnych i wszystkie narody, które zapominają Boga. My uznajemy, że jest to tłumaczenie Hebrajskiego słowa szeol, które oznacza po prostu stan lub formę śmierci. Nie ma w nim żadnej formy życia czy tortur. I żaden uczony w jakikolwiek sposób poprzez przekręcanie lub obracanie nie może sprawić, aby oznaczało ono cokolwiek innego. Jakiegokolwiek rodzaju cierpienia będą niemożliwe tam, gdzie nie ma świadomości, nie ma życia. Psalmista mówi:

„Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, a w krainie umarłych (szeol) któż cię wysławiać będzie?” (6:6). I ponownie jest zapisane: „Na co natknie się twoja ręka, abyś to zrobił, to zrób według swojej możności, bo w krainie umarłych (szeol), do której idziesz, nie ma ani działania, ani zamysłów, ani poznania, ani mądrości” (Kazn. 9:10). Odpowiada temu greckie słowo hades, które również oznacza stan lub formę śmierci, i żadne inne nie może być przypisane temu znaczeniu. Każdy pastor, chyba, że okazuje się być ignorantem, wie, że jest to prawdą: a ignorancja w ty temacie nie jest wybaczalna w tych czasach, w których książki występują w tak dużych ilościach i są tanie. Mimo to wielu ciągle udaje się głosić tą fałszywą naukę o piekle, co jest niczym innym jak oszczerstwem przeciwko charakterowi Bożemu, jak gdyby byli wciąż otoczeni nieznajomością wieków ciemnych. Ten właśnie tekst, nad którym teraz się zastanawiamy jest cytowany i głoszony od zawsze przez ludzi, którzy powinni znać, a wielu z nich zna prawdziwe znaczenie hebrajskiego słowa szeol, a którzy jakkolwiek utrzymywali w mocy straszna doktrynę wiecznych tortur, świadomie przeinaczając ten werset.

Tak, więc pytacie, jak ta idea powstała, a następnie uzyskała tak powszechne uznanie? Odpowiadamy, powstała wraz a Papiestwem, i była częścią jego planu uzyskiwania pieniędzy od nieświadomych i wprowadzonych w błąd obywateli. Papiestwo nauczało, że to miejsce tortur, zostało przygotowane dla wszystkich, którzy nie szukali schronienia (Papieskiego) Kościoła. Byli pewni wszyscy heretycy, że tam zmierzają; kiedy ci, których Kościół nie uznał wartych nieba, pozostali w czyśćcu, by tam cierpieć karę poprawy, która mogła być skrócona i zmniejszona przez wielkoduszność ich przyjaciół, zapewniających modlitwy księży.

Żadna inna doktryna Rzymskiego Kościoła nie zrobiła tak wiele w trzymaniu swoich podwładnych w niewoli strachu, oraz powiększaniu swoich przychodów. Kościoły protestanckie, wyłonione z kościoła rzymskiego, odrzuciły doktrynę o czyśćcu, ale zatrzymały gorszą doktrynę o wiecznych mękach w piekle. Jednakże rozwój i rozprzestrzenienie się wiedzy udowodniło, że jest ona nieprawdą, jak Papiestwo, odkrywszy jak bardzo mocnym jest czynnikiem w wiązaniu swych poddanych i ciągnięciu z nich swych dochodów, jest niechętna się z tym rozstać; od czasu, kiedy mądre i oświecone umysły zaczynają kwestionować ten dogmat, jej zasadą jest teraz, aby zahamować rozum, i rzucać klątwami przeciwko badaniu. Jeżeli ta niewola strachu zostałaby zerwana, a dzieci Boże polegały tylko na Jego słowie, te wielkie systemy Babilonu szybko by się rozpłynęły.

Jeżeli zamienimy prawdziwe znaczenie słowa szeol, nasz tekst czytamy: ”Niech wrócą bezbożni do stanu śmierci, wszystkie narody, które zapominają Boga.” My tak wierzymy; ale któż są bezbożni? W pewnym sensie wszyscy ludzie są bezbożni, w tym wszyscy profanują prawo Boże, ale w najpełniejszym tego słowa znaczeniu bezbożnymi są ci, którzy z pełną świadomością przekraczają grzeszność grzechu i przewidziany sposób naprawy, z świadomie trwają w grzechu, odmawiając uleczenia.

Jak dotąd niewiele, dopiero poświęconych wierzących, przyszło do poznania Boga; świat ich nie zna a narody nie mogą zapomnieć Boga, zanim pierw nie zostaną przyprowadzone do Jego znajomości. Poświęceni zostają oświeceni, prowadzeni Duchem poprzez wiarę, aby zrozumieć głębokie prawdy Boże, wyrażone w Jego Słowie, a które są tylko jakby próżnymi opowiadaniami i głupotą dla świata, ale które dla poświęconych wiernych odsłaniają chwałę Boskiego charakteru.

Ale, jak widzieliśmy dotychczas, nie będzie tak w wieku przyszłym, ponieważ „Ziemia będzie pełna poznania Pana jakby wód, które wypełniają morze” (Iz. 11:9). Wiele z tego, co otrzymujemy teraz przez wiarę, będzie objawione naocznie dla świata. Kiedy ten, kto odkupił człowieka w mocy grobu (Oz. 13:14), zaczyna zbierać wykupioną własność z więzienia śmierci (Iz. 61:1); kiedy, ci, którzy zasnęli zostaną wzbudzeni przyjemnymi promieniami Słońca Sprawiedliwości, szybko zrozumieją prawdę dotychczas wydającą się próżnym opowiadaniem, że „Jezus Chrystus, przez chwałę Boga skosztował śmierci za każdego człowieka.”

Również widzieliśmy poprzez wcześniejsze badania, że stopniowe wejście na dziedziniec świątobliwości w tym wieku będzie łatwy i możliwy dla wszystkich, kiedy wszystkie kamienie- wszystkie trudności – zostają odłożone, a ścieżki uczynione prostymi dla ich stóp. Ten tekst odnosi się to tego wieku. Ci, którzy ignorują łaskawe okoliczności tego wieku, i nie będą ulegli sprawiedliwemu Sędziemu i Władcy – Chrystusowi – będą prawdziwie bezbożnymi. I każdy wierny obywatel królestwa Bożego zaakceptuje sprawiedliwy osąd, który zabiera bezbożnych ponownie do szeolu – stanu śmierci. Taki nie będzie warty życia, i gdyby było mu dane żyć, jego życie było by klątwą dla niego samego i dla reszty ludzkości, i skazą na dziele Boga.

To będzie DRUGA ŚMIERĆ, z której nie będzie już zmartwychwstania. Będąc odkupionymi z pierwszej, albo Adamowej śmierci (szeol) poprzez poświęcenie Chrystusa, jeżeli ludzie umrą ponownie z powodu swojego własnego grzechu „nie ma już dla nas ofiary za grzechy” (Żyd. 10:26). „Chrystus już nie umiera, śmierć nad nim już nie panuje” (Rzym. 6:9). Drugiej śmierci powinien bać się i unikać każdy, gdyż będzie to koniec egzystencji dla wszystkich, uznanych za niewartych życia. Ale nie obejdzie się bez cierpienia. Podobnie jak pierwsza śmierć, jest zakończeniem życia: a właściwie nie byłaby nazwana drugą, jeżeli nie byłaby jak pierwsza. Dziełem Chrystusa jest zniszczenie śmierci Adamowej.

Jest tak dlatego, że ludzkość, poprzez grzech, podlega śmierci (szeol, hades), od której Chrystus Jezus przyszedł wybawić nas i uchronić. Dlatego Chrystus został zesłany, aby mógł zniszczyć śmierć (1 Jana 3:8; Żyd. 2:14). Śmierć jest zakończeniem życia, brakiem ŻYCIA. Nie ma różnicy pomiędzy stanem w pierwszej i drugiej śmierci. Ale jest nadzieja uwolnienia się z pierwszej, kiedy z drugiej nie będzie wyzwolenia, nie będzie powrotu do życia. Pierwsza kara śmierci rozciągnęła się na wszystkich ze względu na grzech Adamowy, a na drugą śmierć możemy być narażeni tylko przez zamierzony, osobisty grzech, i może przyjść ona tylko na tych, którzy zostali wcześniej uwolnieni od pierwszej śmierci-osądzeni lub faktycznie uwolnieni.

Ta ostatnia propozycja jest prawdziwa jest ewidentna, od kiedy człowiek nie może stracić swojego życia (umrzeć) dwukrotnie, bez jego przywrócenia raz w okresie przejściowym. Świat będzie w przyszłym wieku miał przywrócone faktycznie istnienie poprzez zmartwychwstanie, a potem, jeśli nie będzie posłuszny sprzyjającym rozwiązaniom tego czasu, gdy zasłuży otrzyma druga śmierć, lub umrze po raz drugi (porównaj Ezech. 18:2-4 i Jer. 31:29,30). W czasie tego wieku mogą podlegać drugiej śmierci, którzy pierw przez wiarę w Chrystusa zostali usprawiedliwieni i uznani za wolnych od śmierci Adamowej. Ci mogą podlegać drugiej śmierci poprzez świadome grzechy, bezczeszcząc krew przymierza, poprzez którą zostali uświęceni (Żyd. 6:4-6; 10:29).

Ale zastosowanie naszego tekstu należy do wieku przyszłego, kiedy wszyscy zostaną uwolnieni z szeolu lub hadesu, święci i grzesznicy, wszyscy zdążają teraz do szeolu, na co wskazuje Pismo i w czasie, którego to dotyczy tylko bezbożni tam pójdą. Narody, które zapominają Boga, muszą być narodami, które go poznały, inaczej jak mogłyby Jego zapomnieć; ale jeszcze narody nie zostały przywiedzione do takiej znajomości Boga, i nie zostaną aż do czasów przyszłych, kiedy znajomość Pana wypełni całą ziemię, i będzie mówił jeden do swojego bliźniego „Poznajcie Pana,” gdyż wszyscy znać go będą od najmniejszego do najstarszego z nich (Iz. 11:9; Jer. 31:34). Jeszcze raz, sądzimy, że hebrajskie słowo szub, które w naszym tekście jest przetłumaczone jako wrócą, oznacza powrócą, jako do miejsca, czy stanu, w którym już raz byli. Oni już raz byli w szeolu i raz wybawieni przez cenna krew Chrystusa, będą przywróceni z szeolu; ale jeżeli po tym okażą się bezbożnymi, oni, i wszyscy, którzy zapominają Boga, powrócą do szeolu.

====================

— Listopad 1883 r. —