Zmień język 

::R0477 : strona 2::

„Niech nadal czyni nieprawość”

„Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi, lecz kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca” – Obj. 22:11

Wyżej zacytowany tekst uważany jest przez niektórych jako mocny dowód, że STRAŻNICA popiera stanowisko przyszłego sądu świata.

Rzeczywiście, przez długi czas tak nam się wydawało, kiedy zobaczyliśmy, że przyszły sąd był biblijną nauką występującą w takich wersetach jak: 1 Tym. 2:4; Ezech. 16:48 do końca rozdziału; Mat. 11:24-25; 12:32; Efez. 2:7; Jana 11:9; 1 Jana 3:8 i w wielu innych.

Chociaż tak liczne teksty biblijne zdawały się wyraźnie i niedwuznacznie wprowadzać naukę o przyszłym sądzie, to powyższy werset nadal wydawał się być niezbitym argumentem przeciwko takiemu stanowisku. Oprócz tego, nie byliśmy zadowoleni jeszcze dla poważniejszej przyczyny niż ta, że argument przeciwko przyszłemu sądowi (rozsądzaniu, próbie dla świata, Jan 1:24) nie zgadzałby się z nauczaniem zawartym w wyżej wspomnianych tekstach biblijnych. Myśl, że Pan Bóg mógłby zezwolić na niesprawiedliwość bez względu na okoliczności, nie zgadza się z minionym Jego postępowaniem z ludźmi i nie harmonizuje z zaletami Bożego charakteru, jak również z Jego Słowem. Od czasu, gdy wyraźnie zobaczyliśmy, że Pan Bóg ma „zbyt czyste oczy, aby mogły patrzeć na zło”, (z wyjątkiem), upewniliśmy się, że On nigdy nie pozwoli, aby nikczemność mogła skazić Jego wszechświat.

On nie zezwoli i nie wyrazi zgody na niekończące się przekraczanie Jego prawa. Co więc Pan Bóg chciał powiedzieć w tekście wersetu, na który zwróciliśmy naszą uwagę? Aby lepiej to zrozumieć, powróćmy do pierwszego wersetu i jeśli możliwe, znajdźmy wydarzenia, które miały mieć miejsce w tym samym czasie, a które mogłyby nam pomóc w zrozumieniu powyższego tekstu.

Treść pierwszego i drugiego wersetu pozwala stwierdzić (co potwierdza trzeci werset), że gdy „nie będzie już nic przeklętego” (Adamowa śmierć zostanie zniszczona), wówczas nastanie taki czas, że każdy będzie umierał za swój własny grzech; obecnie wszyscy umierają z powodu grzechu Adama. „Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć” (Rzym. 5:12). „Przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami” (w. 19), chociaż człowiek sam też może skrócić swoje życie, przestępując prawa fizycznej natury. W czasie, o którym mówią powyższe wersety, Boża prawda (w. 1) „czysta jak kryształ”, bezpośrednio wytryskując „z tronu Boga”, bez przeszkód spływa też na narody. Ponadto, jest czas, kiedy „liście drzewa (lub drzew – liczba mnoga według tłumaczenia Young’a) służą do uzdrawiania narodów.” Ponieważ narody jeszcze nie są uzdrowione i nie będą takimi, gdy Chrystus obejmie królestwo (Obj. 11:15, 18), czas, o którym tutaj jest mowa, to czas po przyjściu Chrystusa, aby sądzić (poddać próbie) świat. Zauważmy, że „nadchodzi czas” („do uzdrawiania narodów”, kiedy „nie będzie już nic przeklętego”) i właśnie w tym czasie, „kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość” itd.

Zapytujemy, czy powszechnie przyjęta interpretacja wskazuje, że kiedy Chrystus przychodzi, stan grzesznych ludzi ma pozostać na zawsze taki sam, to znaczy, że w takim stanie, w jakim oni znajdowali się przy Jego przyjściu, oni mają pozostać zgodnie z dozwoleniem wyrażonym słowem „niech”; czy to harmonizowałoby z poprzedzającą częścią rozdziału, bez odwołania się do wyżej wspomnianych wersetów biblijnych? Jak bardzo niekonsekwentnym mogłoby to się wydawać w odniesieniu do stwierdzenia „I nie będzie już nic przeklętego”; ale według powszechnie przyjętej opinii odnośnie tego przedmiotu, to, nie mające słów do wyrażenia i niemożliwe do określenia przekleństwo nadal będzie ciążyło na całym rodzaju ludzkim.

Być może, ktoś jest skłonny powiedzieć, że „to jest opis miasta – Nowa Jerozolima” i właśnie w tym mieście „nie będzie już nic przeklętego.” Biorąc pod rozwagę dalsze wersety przy pominięciu jedenastego wersetu, zacytujmy werset 14-ty: „Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta”; w ostateczności, miasto (królestwo naszego Pana) przyjmie wszystkich, oprócz wymienionych w wersecie 15-tym popleczników „śmierci i piekła” oraz należących do nich miłośników i wykonawców kłamstwa, którego pozostałości ostatecznie zostaną zniszczone w „drugiej śmierci” (20:14) „Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach” (w. 16).

Teraz prosimy o wzięcie pod rozwagę tłumaczenia wersetu 11-go. Podczas obecnego wieku Ewangelii nasze postępowanie jest sądzone według standardu objawionego nam w Bożym Słowie, przez który, święci (Boże dzieci, wybrani) rozsądzają samych siebie. Kiedy zostaną zaprowadzone sprawiedliwe rządy przyszłego wieku i przekleństwo będzie usunięte, nawet, gdy w pewnych, ważnych względach nastąpi ogromna zmiana, to „nadal” będzie obowiązywało takie samo prawo, które będzie standardem wykonywania sądów.

Kto czyni nieprawość według standardu sądu obecnego wieku, będzie nadal czynił nieprawość. („niech nadal czyni”) Sprawiedliwość jest jednym z Bożych przymiotów i nie można oczekiwać innego standardu. Kto czyni nieprawość na podstawie Bożego, świętego prawa, zawsze będzie uznany jako nieprawy. Nie znaczy, że on musi pozostać nieprawym; ale podczas, gdy on jest nieprawym według tego standardu, on zawsze będzie za takiego uważany czyli według tego standardu będzie sądzony. Kto przez to prawo jest obecnie sądzony jako święty, wtedy (w wieku lub w, przyszłych wiekach”) nadal będzie święty. Teraz dobrze zauważcie, że kiedy oświadczenie wersetu 11-go jest w mocy, również werset 17-ty jest w mocy. „A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! (musi to być już po weselu Barankowym) A ten, kto słyszy, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.”

J.C. Sunderlin.

====================

— Maj 1883 r. —