Zmień język 

::R0412 : strona 8::

PYTANIA I ODPOWIEDZI

PYTANIE: Jeżeli pojmuję twoje nauki to twierdzisz, że Bóg zamierza przywrócić rodzaj ludzki do pierwotnej doskonałości człowieczeństwa w takiej, w której stworzył Adama. Rozumiem, że masz silne argumenty na poparcie faktu, że Jezus zakosztował śmierci za wszystkich, i tak spłacił nasz Adamowy dług, który był przyczyną śmierci i niedoskonałości. Szczególnie mocny jest argument, że tylko część rasy ludzkiej kiedykolwiek słyszała o tym jedynym imieniu danym pod niebiosami albo miedzy ludźmi, przez które musimy być ocaleni. Przyznaję, że idee zaawansowane są zgodne zarówno ze Sprawiedliwością i Miłością; argumenty i wnioski są mocne jak i cały Boski plan. Jednak, czy w Piśmie jest jakiekolwiek pozytywne stwierdzenie nawiązujące do tego, że człowiek zostanie przywrócony do Rajskiej doskonałości, błogostanu i życia?

ODPOWIEDŹ: Twierdzimy, że nauki w tej kwestii są pozytywne, nie tylko wywnioskowane; i tylko silne uprzedzenie poprzedniego nauczania utrudnia Chrześcijanom widzenie tego, jakim jest. To uprzedzenie i nauki skłaniają wszystkich to przypuszczenia, że Bóg da karę życia w męczarni za umyślny grzech. Jednak On pozytywnie oświadcza: „Zapłatą za grzech jest śmierć” (zakończenie życia), i że „wszystkich bezbożnych wytraci” (Ps. 145:20).

Pytamy, jak inaczej mógł Jezus być prawdziwym światłem, które przyświeca każdemu, kto przyszedł na ziemie? (Jana 1:9) Jak inaczej wieści o Zbawicielu mogły być „dobra nowiną wielkiej radości, która będzie udziałem wszystkiego ludu”? (Łuk. 2:10) Jeżeli do tej pory niewielu usłyszało „dobrą nowinę” w jakimkolwiek znaczeniu, to czy nie musi być restytucji do stanu pierwotnego życia jak i przyszłego głoszenia jedynego prawdziwego imienia? W przeciwnym razie, Boski plan jest niepowodzeniem. Ale my mamy pozytywne przesłanie, że „Bóg chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni, i doszli do poznania prawdy” (1 Tym. 2:4). Zauważmy, że są oni zbawieni jako pierwsi, ocaleni od Adamowej śmierci przez skuteczność ceny okupu i następnie przywiedzieni do poznania prawdy w sprzyjających warunkach królowania Chrystusa.

Dla poparcia, przeczytajmy Dz. Ap. 3:19-21. Tutaj Piotr nie tylko mówi o „czasach (latach) naprawienia wszechrzeczy o czym mówił Bóg przez usta świętych proroków”, ale wskazuje, że ta restytucja nie może i nie będzie mieć miejsca, aż do przyjścia Chrystusa naszego Pana. A on przyjdzie, gdy jego Kościół, Oblubienica zostanie wybrana, aby przyjąć ją do siebie.

Ta restytucja jest wspomniana przez wszystkich proroków. Niektórzy odnoszą się do jednego jej elementu, inni do innego. Izajasz, Jeremiasz i Ezechiel wspominają wiele o przywróceniu cielesnego Izraela do łaski i do jego ziem. Mały początek jako część ogólnej restytucji, właśnie się rozpoczął, i jak już to uprzednio zaprezentowaliśmy rozpoczął się w 1878 roku. Wtedy, właściwie, łaska nastała w dekrecie Berlińskiej konferencji, który umieścił Palestynę pod protekcją Anglików co otworzyło drzwi dla właśnie rozpoczynającej się odbudowy. I na długo przed tym dowiadujemy się, że wyniki obecnej wojny Egipskiej przysłużą się temu jeszcze bardziej, czyli powrotu Izraela do łaski i odzyskania Palestyny.

Pewien rodzaj restytucji ukazany jest w doświadczeniach proroka Hioba. Na początku, traci wszystkie ziemskie błogosławieństwa-zdrowie, majątek, itd.; potem zostało mu to wszystko przywrócone w pierwotnym stanie, z wyjątkiem jego majątku, który został powiększony. Tak więc człowieczeństwo zostało zdegradowane do odpadów, ale będzie przywrócone do swojego „poprzedniego stanu” i otrzyma powiększone przyjemności i majątku we wzroście błogosławieństw poznania, wynalazku, itd.

Prorok Mojżesz nauczał o restytucji w figurze. W ten sam sposób (figurze) napisał o Chrystusie, gdy Jezus powiedział: „Mojżesz napisał o mnie.” (Jana 5:46) Jubileusz dla Izraela był co pięćdziesiąt lat, w tym roku cała utracona ziemia i własność, były w pełni odzyskana. Zatem prorok mówił o nadchodzącej restytucji wszystkich rzeczy, kiedy nieświadome i lekceważące „całe stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd” (Rzym. 8:22). Czytaj 3 Moj. 25.

Ezechiel nie tylko mówi o restytucji żyjących Żydów, ale również o odrodzeniu umarłych do pierwotnego stanu. Wspomina również Sodomitów, mówi, że i oni zostaną odrodzeni. Pamiętamy wypowiedź Jezusa, że „spadł z nieba ogień z siarką i wytracił wszystkich” (Łuk. 17:29). Stąd dowiadujemy się, że proroctwa Ezechiela dotyczą ludzi umarłych już od prawie tysiąca lat, jeszcze przed tym jak to przepowiedział. Pamiętając, że Chrystus zmarł za grzechy Sodomitów jak i nasze, nie będziemy też zaskoczeni podczas restytucji, że w jego ocenie Sodomici byli o wiele mniej winni niż wielu Żydzi z jego czasów, którzy posiadali więcej światła (Mat. 11:23). Czas ich restytucji będzie czasem ich próby albo sądu. Jezus mówi, że będzie to łatwiejsze do zniesienia dla Sodomitów niż dla wielu Żydów, w dniu sądu – Tysiąclecie albo wiek sądu (próby) dla świata.[Zobacz artykuł R-0408 “Dzień Sądu”]

Czytajcie bardzo uważnie słowa Pana wypowiedziane przez Ezechiela, odnośnie tematu przywrócenia do stanu pierwotnego (Ezech. 16:48-63) Jezus przez chwałę Boga zakosztował śmierci za każdego, aby o tym świadczono w ODPOWIEDNIM czasie (1 Tym.2:6). Jest oczywistym, że dla Sodomitów i pozostałych miliardów ludzi ten odpowiedni czas na otrzymanie „dobrej nowiny” jeszcze nie nadszedł, i nie ma wątpliwości, gdyż to nadejdzie „w ODPOWIEDNIM CZASIE” – w czasie restytucji wszystkich rzeczy.

Jak widzieliśmy w lipcowym numerze THE TOWER, słowo ZMARTWYCHWSTANIE ma znaczenie, przez nas prawie nie doceniane aż do tej pory. Zauważyliśmy, że greckie słowo anastasis, z którego jest tłumaczone owo słowo oznacza wzrastać albo podnieść do doskonałości. Zauważyliśmy, że święci zostaliby podniesieni do doskonałości ich natury – BOSKOŚCI (2 Piotra 1:4), gdy wszyscy ludzie, którzy oddadzą siebie Bogu będą podniesieni do doskonałości ich natury – CZŁOWIECZEŃSTWA. Widzieliśmy Łazarza i innych, którzy byli ożywieni, w kwestii życia jedyne, w konsekwencji nie doświadczając jednak zmartwychwstania, i co nigdy w Piśmie nie zostało nazwane zmartwychwstaniem. Jezus był pierwszym, który zmartwychwstał – (Kol. 1:18). Jeżeli to, właściwe znaczenie zmartwychwstania, byłoby zrozumiane, ile niejasności zostało by usuniętych. ”Nastąpi zmartwychwstanie (podniesienie do doskonałości) sprawiedliwych i niesprawiedliwych.” (Dz. Ap. 24:15).

Tak restytucja jest całkowicie jasno nauczana w Słowie Bożym, i jeżeli tylko uwolnimy siebie spod jarzma uprzedzeń i kościelnych zasad ustanowionych przez człowieka, wtedy będziemy mogli „zobaczyć światło Jego światłości.”

Ale zrozumcie nas jasno, nie nauczamy o wiecznym zbawieniu wszystkich ludzi. Stwierdzamy, że Pismo Święte naucza o zbawieniu wszystkich ludzi od grzechu adamowego i towarzyszących mu słabości, w takiej kolejności, że każdy będzie miał pełną możliwość życia wiecznego przez posłuszeństwo.

PYTANIE: Twierdzisz, że nie jesteście sektą, nie nazywacie się wyznaniem – uznajecie jedyne imię Chrystus, lecz nie chcecie nazywać się Chrześcijanami. Ale czy nie macie coś z sekty, ale bez nazwy, ograniczonych i spisanych zasad?

ODPOWIEDŹ: Nie, słowo sekta oznacza podział, albo separację. Każda sekta oddziela się od pozostałych Chrześcijan poprzez doktrynalne wyznania. Każdy wstępując do nich musi wierzyć, w co wierzą pozostali, zaprzeczać, czemu zaprzeczają i nazywać się imieniem sekty. Ten zwyczaj stał się tak powszechny, że wielu uważa to za Boży plan; a każdy, kto znajdzie się poza tymi licznymi twierdzeniami uważany jest za wroga Boga i prawdy.

Jesteśmy przeciwni tym ograniczeniom, ale kochamy wiele dzieci Bożych, którzy wyrośli w chwale, poznaniu, i miłości, powstrzymywanych przez te ograniczenia. Jesteśmy przeciwni tym ograniczeniom sekt, ponieważ one nie są od Jezusa, albo apostołów, ale od Szatana i Antychrysta. Uniemożliwiają owieczce Pana żywieniu się na zielonym pastwisku prawdy, jakie przygotował prawdziwy pasterz.

Jesteśmy poza tymi wszystkimi ograniczeniami i widzimy owce Pana, czy to wewnątrz czy poza nominalnym kościołem jako nasze braterstwo i siostry; i wzywamy wszystkich w imię naszego Mistrza do wyjścia-przeskoczenia ogrodzenia albo jego przebicia, i wyjścia do wolności przez Chrystusa, który nas wyswobodził, a nie wikłać się w żadne jarzmo niewoli. W ten sposób wolni, uważamy to jarzmo miłym, a nasze brzemię lekkim. Jeżeli wszelkie wyznaniowe zasady i ograniczenia byłyby wymazane z pamięci, każdy uczony o Bogu przez jego Słowo, każdy bratem, który wykazuje Ducha Głowy, wszyscy Chrześcijanie znaleźli by się w miejscu, w którym my jesteśmy,

Wszystkie te sekty są skazane na zagładę. Czas ich upadku nadszedł. Będzie to przyczyną bólu i niepokoju dla wszystkich, którzy czczą i służą tym ludzkim systemom zamiast Bogu. Jednak będzie to także ukrytym błogosławieństwem dla tych, którzy w ten sposób będą uwolnieni i przywiedzieni do ożywiającego poznania Boga. „Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów, i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające.” Obj.18:4.

Zatem widzicie, że nie jesteśmy sektą. Jeżeli w tej kwestii wszyscy Chrześcijanie postępowaliby jak i my, wszystkie sekty (podziały) zniknęłyby i stalibyśmy się jednym w Chrystusie. Wkrótce pod przewodnictwem Mistrza i Nauczyciela, Jezusa, powinniśmy wszyscy zrozumieć rzeczy z jego punktu widzenia.

PYTANIE: Jeżeli ludzie mają być przywróceni do doskonałości, a ziemia ma się stać jak Ogród Eden, to czy nauczacie, że ludzie nie pójdą do nieba, a ziemia została stworzona dla człowieka i jego egzystencji przez Boga?

ODPOWIEDŹ: Tak, ale nie zapominajmy, że Kościół zmienia swoją naturę, z cielesnej na duchową, z ludzkiej na boską, zwany jako „Nowe Stworzenia”. Doskonałe Nowe Stworzenie będzie jak Jezus – duchowymi istotami, ponadto będą z Jezusem- w niebiańskich, duchowych warunkach – na szczycie chwały niezrozumiałej dla ludzkiego umysłu-przewyższającego bogactwa Boskiej chwały. Wówczas ziemia zakwitnie jak róża, będzie upragnionym celem dla tych, którzy posiadają ludzką naturę. Zobacz rozdział w „Pokarm dla Myślących Chrześcijan,” strona 105.

====================

— Październik i Listopad 1882 r. —