R0330-6 Siedem portretów tysiącletniego królestwa Chrystusa i jego dzieła

Zmień język 

::R0330 : strona 6::

SIEDEM PORTRETÓW TYSIĄCLETNIEGO KRÓLESTWA CHRYSTUSA I JEGO DZIEŁA

Obj. 20 do 22 zawiera osiem portretów prawdziwego Królestwa, i jak zobaczyliśmy, że rozdziały 12, 13 i 17 zawierają powtórzone opisy fałszywego Królestwa – Antychrysta.

Powtarzanie tych samych rzeczy z różnych punktów widzenia z różnymi szczegółami, jest zasadą, którą zastosowano głównie w tej ostatniej księdze Biblii. Nie rozpoznanie tego jest, jak myślimy jednym z powodów, dlaczego tak wielu badających tę księgę, tego nie rozumie.

Ta część Pisma Świętego, którą mamy właśnie rozważać, jest często czytana tak, jak gdyby była jednym opowiadaniem, w miejsce kilku powtórzeń pierwszego stwierdzenia. Z powodu nierozłącznego odczytywania tego, niektórzy myślą, że „wielki biały tron” ma być ugruntowany po Wieku Tysiąclecia i po zniszczeniu Szatana; wskutek tego, nie mogą rozpoznać, dlaczego umarli zostaną w tym czasie wzbudzeni albo, jaką oni mogliby mieć próbę po Wieku Tysiąclecia i powstałoby ogólne zamieszanie.

Dla lepszego ukazania wyrazistości i harmonii tych portretów, przedstawimy je według następującego schematu:

SCHEMAT Obj. 20-22

OBRAZ PIERWSZY

WIĄZANIE SZATANA – POWSTRZYMYWANIE ZŁA

Przeprowadźmy bardziej szczegółowe badanie tych obrazów – wszystkiego, co dotyczy wyraźnie tego samego okresu, Wieku Tysiąclecia. Pierwszy, pokazuje nam, że powstrzymywane będzie zło, podczas tego czasu pokoju i błogosławieństwa. To naturalnie odnosi się do nas, jako cel dla przyjmowania rządów sprawiedliwości a powstrzymywania bezbożności. Szatan to najwymowniejszy reprezentant złych zasad, praktyk i osób, będący szefem i liderem w niegodziwości.

Ukazał się Anioł, z kluczem od otchłani (zabezpieczonego, tajnego, ukrytego miejsca) i łańcuchem w ręce. Klucz przedstawia władzę zaś łańcuch siłę. Słowo Anioł oznacza posłańca i ten obraz pokazuje nam, że Bóg wyśle jakiegoś posłańca z władzą i mocą by pokonał Złego – przeciwnika prawdy i dobra. W tej pracy wiązania z pewnością odegra rolę wiele czynników – wzrost wiedzy i świadomości będzie prawdopodobnie jednym z najbardziej istotnych. Do tej pory wszystkie te czynniki, są reprezentowane przez jednego posłańca. Figura ta, wydaje się wskazywać, że to Chrystus Jezus i jego ciało, czyli kościół pierworodnych, jest tym jedynym posłańcem, w którego rękach są siła i władza odpowiednia by związać i kontrolować Złego – „Aby związać pętami ich królów, a dostojników ich zakuć w kajdany, Aby wykonać na nich wydany wyrok. To jest chlubą wszystkich jego wiernych” (BW – Ps. 149:8,9). Werset (Obj. 1:18) przypomina nam o tym, który oświadczył, że ma klucze śmierci i piekła.

Wiązanie albo usunięcie zła podczas Wieku Tysiąclecia, będzie konsekwencją wykonywania władzy i siły przez naszego Pana, kiedy objawi swoją wielką potęgę i panowanie (Obj. 11:17). Jednakże mamy powód by przypuszczać, że sposób, w jaki nasz Pan objawi swoją wielką potęgę i skrępuje Złego, będzie się różnić znacznie od ogólnie przyjętego rozumienia tego zagadnienia. Wierzymy, że to prawda krępuje błąd, jak i błąd krępuje prawdę: jak światło i ciemność są ustawicznie przeciwne sobie. Podczas tego Wieku moce ciemności i błędu przeważają; lecz światło i prawda nadejdzie pod panowaniem nowego władcy.

Wierzymy, że Nowy Władca już przyszedł (dostrzegany za sprawą chwalebnych i duchowych spraw, przez oko oświecone Słowem Bożym) oraz, że krępowanie się rozpoczęło. Zgodnie z Bożą zasadą – „rozpoczął się sąd [rozprawa] od domu Bożego” (1 Piotra 4:17). Błędy i zło – diabeł w kościele, musi być związany jako pierwszy zaś prawda uwolniona, pośród tych, którzy twierdzą, że są dziećmi światła; i wówczas nastąpi postęp, obalając błędy, niesprawiedliwość i złe rządy światowe – zarówno błogosławiący kościół nominalny jak i świat, chociaż chwilami ich doświadczenie, wydaje się być przekleństwem.

W tej pracy można wykorzystać wiele instrumentów; sporo świetnych i wypolerowanych narzędzi z pracowni Pana Boga; wielu etycznych i sprawiedliwych Niewierzących, prawych pomimo swojej niewiary; wielu obrażających Boga i opornych niewierzących; by rugować błędy i przygotować miejsce dla prawdy. Także, pośród narodami, on może uczynić z ludzkiego gniewu chwałę dla siebie i być może użyje komunistów z rękami splamionymi krwią, jako orędowników praw obywatelskich dla obalenia złych i ciemiężących rządów. Skutkiem tego szatan będzie skrępowany przez tysiąc lat. Po upływie, których zostanie wypuszczony na krótki czas, zaś my będziemy doświadczeni niebawem.

OBRAZ DRUGI

UPADEK AUTORYTETU RZĄDÓW, ODPOCZYNEK ŚWIĘTYCH I PANOWANIE

„I widziałem trony i tych, którzy na nich siedzieli, na których [krima (2917 – Biblia Gdańska – numeracja wg Stronga) – przyp. tłum] wyrok sądowy był wydany”. Trony to sprawujący władzę w obecnych królestwach na ziemi – wszyscy pod wpływem „księcia świata tego” (Jana 14:30). Wszyscy oni są potępieni jako nieużyteczni i zostaną obaleni, by ustąpić miejsca królestwu Chrystusa. [Greckie słowo, które tutaj oznacza wyrok, jest tym samym, które oznacza potępienie w następujących miejscach: Łuk. 23:40, Jak. 3:1, Judy 1:4] [w Biblii Gdańskiej wersety: Rzym. 3:8; 13:2; Judy 1:4 – przyp. tłum].

„I widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże”. Wierzymy, że ostatki z tej klasy jeszcze żyją. To nie jest fizyczne ścięcie, ale w kontekście z innymi wersetami; jest to symboliczne ścięcie. [Niektórzy odnoszą to do męczenników wszystkich wieków – jednakże spośród nich niewielu zostało ściętych].

Ścięcie oznacza odcięcie od głowy. Wielu stanowiących ciało Chrystusa nazywano: ciałem metodystycznym, ciałem prezbiteriańskim, i tak dalej, są to bliskoznaczne wyrażenia. (Pismo Święte nie sugeruje żadnego takiego podziału na sekty; ale zapewnia nas, że jest tylko jedno ciało i jedna głowa). Oczywiście, każde ciało musi mieć głowę albo władzę, skąd pochodzi jego urząd i uprawnienia. Takimi są Konferencje, Zgromadzenia, i tak dalej. Jesteśmy przekonani, że ci, którzy byli z nimi związani, lecz „składali świadectwo o Jezusie”, jako jedynej głowie kościoła i „głosili Słowo Boże”, jako jedyną podstawę wiary, bardzo szybko będą traktowani jak opisani ścięci – zostaną odcięci od głów, czyli władz tych kościołów. To harmonizuje z następnym zdaniem, w którym mowa, że oni nie uczcili Bestii, ani żadnego jej obrazu i nie przyjęli od niej żadnego znaku. Ci, których zobaczyliśmy w ostatniej liczbie, reprezentują systemy sekciarskie.

Tu Pismo Święte pokazuje, że tak jak są w tej klasie związanych, nie oddzielonych – ściętych – odcięci – od innych niż prawdziwa głowa, ci nie zwyciężą, podczas gdy klasa opisana od wszystkich wieków to ci, którzy będą żyć i panować z Chrystusem przez tysiąc lat. „To jest pierwsze zmartwychwstanie”. (Werset 5 – pomijamy pierwsze zdanie wersetu, które jak poprzednio wyjaśniliśmy, jest nieobecne w kilku najstarszych manuskryptach Pisma Świętego).

To odniesienie do pierwszego zmartwychwstania, wydaje się wskazywać, że obejmie ono wszystkich pierworodnych – zarówno tych, którzy „śpią w Jezusie”, jak i tych żywych, którzy nie zasną, ale zostaną przemienieni w chwili śmierci.*)

————————-

*) Słowo anastasis, przetłumaczono tu jako zmartwychwstanie oznacza – „powstanie albo podniesienie się” – doprowadzenie do perfekcji. Doprowadzenie do perfekcji całego rodzaju ludzkiego, będzie powolną pracą, wymagającą całego Wieku Tysiąclecia, podczas gdy zmartwychwstanie lub doprowadzenie do perfekcji Oblubienicy (Panny Młodej) Chrystusa – Maluczkiego Stadka, nastąpi momentalne na początku Wieku Tysiąclecia. Zapamiętajcie również, że chociaż obydwie klasy uzyskają doskonałość, to jedna będzie doskonałością ludzką zaś druga doskonałością boską.

————————–

Osiągnięcie boskiej doskonałości nazywa się pierwszym zmartwychwstaniem i oznacza główną albo najlepszą doskonałość. To samo greckie słowo (protos) jest przetłumaczone najlepiej w Łuk. 15:22 zwłaszcza w Dz. Ap. 13:50; 16:12; 17:4; 25:2; 28:7,17, i tak dalej.

TRZECI WIDOK

BŁOGOSŁAWIONE PANOWANIE I KONIEC ZŁA

OBJ. 20:6-10

„Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad nimi druga śmierć nie ma mocy, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i panować z nim będą przez tysiąc lat” – BW – Obj. 20:6.

Wydaje się, że to chyba nie wymaga komentarza. To pokazuje świętość, jak również błogosławieństwo całej panującej wspólnoty – Kościoła. Kolejna myśl jest zasugerowana przez fakt, że powinni być kapłanami dla nauczania, jak również królami żeby panować. Oni nie tylko będą doglądać wykonywania Bożych ustaw, ale także przekażą instrukcje i pomoc rodzajowi ludzkiemu, jak i uczynią ich zdolnymi do okazywania posłuszeństwa. Tak, to jest błogosławiona myśl, że będziemy zarówno królami jak i kapłanami (Obj. 5:10) i panowali z nim przez tysiąc lat.

Podczas panowania Chrystusa, wszyscy zostaną przyprowadzeni do poznania prawdy (1 Tym. 2:4), prawdziwe światło oświeci każdego człowieka, który przyszedł na świat – (Jan. 1:9). Wszyscy będą doprowadzeni do poznania Chrystusa; i ci w niebie, (aniołowie) i ci na ziemi (żyjący ludzie) i ci pod ziemią, (w swoich grobach, zostaną przywróceni do życia). Wszyscy zostaną doprowadzeni do poznania potęgi Pomazańca Jehowy; i zegnie się przed nim w ukłonie każde kolano i wyzna go każdy język (Filip. 2:10, 11). I wszystkie narody, jakie kiedykolwiek Pan Bóg uczynił (Sodomici i wszystkie pozostałe) będą przychodzić i oddawać mu cześć. (Obj. 15:4). Wszyscy ludzie będą błogosławieni posiadając możliwość osiągnięcia ludzkiej doskonałości i wynikającego stąd doskonałego szczęścia i życia wiecznego. To królestwo nad ziemią, po pokonaniu wszelkiego zła, osiągnie swój kres. Wówczas Chrystus przekaże swą władzę królewską nad doprowadzonym do doskonałości rodzajem ludzkim Bogu, sprawiedliwemu Ojcu (Jehowie). Zgodnie z tym, co Apostoł Paweł powiedział do nas: „Potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc” (BW – Obj. 15:24).

„On musi królować, dopóki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje” (BW – Obj. 15:25).

„A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć” (BW – Obj. 15:25)

Zniszczenie śmierci oznacza podniesienie z niej rodzaju ludzkiego, do poziomu ludzkiej doskonałości: wyeliminowanie śmierci we wszystkich jej przejawach, jak choroby, ból, i tak dalej. To będzie stopniowy proces, wymagający całego „okresu 1000 lat restytucji” dla jego kompletnego dokonania.

Należ pamiętać, że dla ludzkości Wiek Tysiąclecia nie jest okresem jej doskonałości, ale jej doskonalenia, podążania za tym, który jest doskonały; tak jak dla Oblubienicy Chrystusa, Wiek Ewangelii nie jest okresem jej doskonałości, lecz doskonalenia, aby nastąpiły wieki sławy i doskonałości, zapoczątkowane przez Wiek Tysiąclecia.

„A gdy mu wszystko zostanie poddane, wtedy też i sam Syn będzie poddany Jehowie, który mu poddał wszystko [dał mu moc i pełnomocnictwo], aby Bóg był wszystkim we wszystkim.” (BW – 1 Kor. 15:25, 28.)

Ale ponieważ wszystkie sprawy zanim zostaną przedstawione Jehowie muszą być doskonałe, jakakolwiek byłaby ich natura; i ponieważ żaden grzech nie może przeniknąć poza Wiek Tysiąclecia; dlatego też wydaje się rzeczą właściwą, że ci, którzy doświadczyli błogosławieństw wiedzy i restytucji, powinni udowodnić albo przejść test, zanim będzie można ich uważać za wolnych od grzechu. Osiągnąwszy, zatem doskonałość egzystencji i posiadając poprzednią wiedzę o grzechu i jego następstwach, powinno się oczekiwać doskonałego posłuszeństwa. Dlatego Szatan – zło – będzie rozwiązany na krótki czas, na tyle jednak odpowiedni, aby ludzie mogli zamanifestować, czy ich posłuszeństwo wynika z obawy przed karą za złe uczynki, czy też z serca płynącej miłości do Boga i pragnienia czynienia rzeczy wielce mu przyjemnych.

Gdy zło będzie wiązane przez wykonywanie kary na złoczyńcy na podstawie złego uczynku, możemy przypuszczać, że to rozwiązanie przez dozwalanie na złe czyny, przez pewien czas umożliwi by ktoś uszedł kary; co jest częste podczas tego wieku. (Patrz BW – Mal. 3:15-18) Z poczuciem zupełnej wolności by czynić dobrze albo źle, indywidualne działania każdego osobnika, pokażą jego prawdziwe skłonności. Niemało pozostanie wiernymi, i będą nazywani świętymi pomiędzy wszystkimi narodami. (Świat wtedy będzie bardzo gęsto zaludniony – „jak piasek morza”), przyłączy się do powstania po stronie zła; i tak będą zamanifestowane dwie klasy (wersety 7-10). Wtedy ogień – wyroki – zostaną wydane na nich i oni wszyscy zostaną wrzuceni do jeziora ognia i siarki, [ogień reprezentuje wyrok, utrapienia i siarka przedstawiają zagładę życia – żadne życie nie jest odporne na gryzący dym siarki – stąd siła symbolu, jak to przedstawienie zagłady.]

Utrapienia i osąd, do którego diabeł i jego zwolennicy zostaną wrzuceni, są tego samego rodzaju jak te, do których zostaną wrzucone symboliczne BESTIA i FAŁSZYWY PROROK, (obraz) przy końcu obecnego Wieku Ewangelii. Jak się już zorientowaliśmy, mogą to być symbole, przedstawiające nie osoby ale systemy: i o tych systemach mówi się, że tam zostaną wrzucone żywcem (podczas gdy są to jeszcze potężne i aktywne systemy) do tego samego jeziora ognia albo ognia gehenny utrapienia i zniszczenia. Jesteśmy przekonani, że ten ogień już się pali; od początku dręczy te systemy i zadaje ból tym wszystkim, którzy nie rozpoznali swoich prawdziwych charakterów, i w końcu Pan Bóg przeznaczył dla nich – zniszczenie.

Diabeł i jego zwolennicy będą dręczeni dzień i noc na wieki wieków; bardziej właściwe – „do” wieki wieków albo „aż” nastaną doskonałe wieki.

WIDOK CZWARTY

PANOWANIE SPRAWIEDLIWOŚCI I PRÓBA ŻYCIA DLA ŚWIATA

OBJ. 20:11-15

„I widziałem wielki, biały tron i tego, który na nim siedzi, przed którego obliczem pierzchła ziemia i niebo, i miejsca dla nich nie było. – BW – Obj. 20:11”.

Tron, czyli królestwo Chrystusa będzie czyste – sprawiedliwe, jest tutaj przedstawione przez biały kolor, symbol pokoju i czystości. „Berło sprawiedliwości to berło twojego królestwa” – Żyd. 1:8.

Ten, który usiadł w tronie przedstawia Chrystusa – głównie Jezusa, głowę, ale też i zwycięzców, którzy z nim usiedli na tronach lub dzielą z nim jego sławę i siłę (BW – Obj. 3:21) – wszyscy stanowią jedno.

Teraz przypomnijcie sobie definicje symboli, ziemi, nieba i morza, podane w naszym ostatnim wydaniu; znajdziecie ich z usługi tutaj: niebo – duchowa kontrola; ziemia – zorganizowane społeczeństwo; morze – niespokojne masy ludzi bez religijnego powstrzymywania. Wszystkie formy złego i niesprawiedliwości, zarówno te sprzed, jak i te podczas obecności Chrystusa siedzącego na tronie, muszą zaniknąć – nie znaleziono dla nich miejsca, co wskazuje, że oni będą kierowani z jednego miejsca po drugim, ale nigdzie nie będą mogli pozostać.

Ziemia – społeczeństwo – jak są obecnie zorganizowane, jest szeregiem warstw, albo klas społecznych, albo stanów, z których każdy utrzymuje swoją pozycję przez uciskanie klas stojących poniżej. (Ten ucisk klasowy jest dostrzegany w mniejszym stopniu, w tym miejscu na ziemi niż w jakimkolwiek innym; chociaż jeszcze i tutaj, społeczna kasta jest łatwo dostrzegalna). „Niższe klasy” i „najwyższe sfery” są możliwe do rozpoznania w całej tkance społecznej; zarówno w nominalnym kościele jak i na świecie. Klasy wyższe są zwykle dumne i wyniosłe – te łagodne są najczęściej znajdowane wśród warstw niższych, pośród uciskanych. Obecne systemy społeczne zanikną – nie będzie gdziekolwiek dlań zezwolenia, kiedy tron Sprawiedliwości zostanie ustalony na ziemi; a nowa ziemia (system społeczeństwa) zajmie ich miejsce; mianowicie: uznanie zasług, a nie dumy i siła. Wtedy, miłość do Boga i rodzaju ludzkiego będzie panującą zasadą.

Ta zmiana (ziemi) społeczeństw rozpoczęła się wraz z początkiem zwierzchnictwa królestwa Chrystusa. (Rozumiemy, że Słowo Boże naucza, że to nastąpiło wiosną 1878 roku. Jeżeli przypuszczenie jest poprawne, elementy zmian powinny już być w przygotowywaniu – a my wierzymy, że są).

Symboliczne oświadczenie proroka (BW – Iz. 24:1, 2) harmonizuje z powyższym rozważaniem, Pan Bóg powiedział, że odwróci ziemię – „najwyższe sfery” – dumne, zostaną poniżone a pokorne i łagodne zostaną wywyższone.

Inne proroctwo, jest tak często źle interpretowane przez „Drugich adwentystów” oraz innych, którzy dopuszczają myśl, że ziemia zostanie przetopiona przez ogień i kiedy ostygnie, będzie zupełnie płaską, bez wzgórz albo gór i opis takiej nowej ziemi, znajduje się w BW – Iz. 40:4. „Każda dolina niech będzie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; co nierówne, niech będzie wyrównane, a strome zbocza niech się staną doliną!”. My rozumiemy to jako inne przedstawienie tego, że społeczeństwo (ziemia) ma być przebudowane i będzie obowiązywał jednolity system klasyfikacji, w którym będą uznawane indywidualne zasługi, połączone z pokorą i życzliwością.

Nie tylko obecna („ziemia”) społeczeństwa przejdą egzamin, ale i obecne „niebiosa” lub duchowe siły kontroli. Szatan to „władca, który rządzi w powietrzu (niebiosach), duch, który teraz działa w synach opornych” (BW – Efez. 2:2). Obecnie jest nazywany „Księciem tego świata” (BW – Jana 14:30), i jak zobaczyliśmy, ma być związany. To w konsekwencji sprawi, że jego wpływy, albo moc duchowa, która była i jest wykorzystywana do złego, będą zanikać albo umierać stopniowo, ponieważ jego wiązanie, jak wykazano na podstawie kilku proroctw, będzie zrealizowane w pełni po 33 latach.

Fakt, że obecne „ziemia” i „niebo”, mają być odrzucone precz, by ustąpić miejsca „nowej ziemi” (społeczeństwom) i „nowemu niebu” (nowym siłom duchowej kontroli też niewidocznym, dobrego Chrystusa a nie złego szatana), nie jest tutaj wspomniany, lecz później.

„I widziałem umarłych, wielkich i małych (wielkich i małych – dumnych i pokornych), stojących przed Panem Bogiem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach. – BW – Obj. 20:12”

Nie będzie to ustawienie rodzaju ludzkiego według klasy i rzędy, przed prawdziwą Ławą sędziowską, jak poprzednio pokazaliśmy. Wierzymy, że ludzkość, podczas ich dnia (okresu) próby bycia godnym albo niegodnym doskonałego życia ludzkiego, będzie wypróbowana w podobny sposób do tego, w jaki niektórzy są już teraz wypróbowywani i testowani w tym dniu (Wieku Ewangelii), by okazać się godnym albo niegodnym doskonałości BOSKIEJ natury. Greckie słowo oddaje tutaj osądziło, ma znaczenie wypróbowany albo przetestowany. Potwierdza to użycie przez Pawła tego samego słowa. Tutaj dajemy cytat, w którym on używa tego samego słowa (krino) trzy razy: (Drukujemy kursywą słowa przetłumaczone od tego greckiego słowa.) Czy „ Czy śmie ktoś z was, mając sprawę z drugim, (1) procesować się przed niesprawiedliwymi, zamiast przed świętymi? Czy nie wiecie, że święci świat (2) sądzić będą? A jeśli wy świat (3) sądzić będziecie, to czyż jesteście niegodni osądzać sprawy pomniejsze – (BW – Obj. 6:1, 2).

Paweł odnosi się tutaj do przychodzącej próby dla świata, kiedy przechodzący zwycięsko obecną próbę, będą ich sędziami – sędziami, którzy podobnie, jak ich Głowa, Jezus, nie tylko będą mogli pomagać światu jako królowie, ale też by mogli ich rozumieć – będąc kuszonymi, we wszystkich sprawach.

Pierwsza ilustracja podaje to wyraźnie – „pójść do sądu” – albo stanąć przed sądem.

„Martwi” przedstawiają wszystkich z rodzaju Adama, którzy podczas tego wieku Ewangelii nie uniknęli potępienia, które jest na świecie – ŚMIERĆ – stając uczestnikiem życia duchowego przez Jezusa. „A zatem, jak przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi, tak też przez dzieło usprawiedliwienia jednego przyszło dla wszystkich ludzi usprawiedliwienie ku żywotowi. Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci.” – (BW – Rzym. 5:18; 8:1, 2).

Tak, jak podczas tego wieku niewielka część ludzkości unika potępienia (śmierci), przez otrzymanie życia duchowego zaoferowanego jej na pewnych warunkach przypuszczamy, że także świat może być uprzywilejowany, by móc uciekać od potępienia śmierci, przez posłuszeństwo pewnym prawom naturalnego życia. To ich prawo dla przywileju ubiegania się o życie jest konsekwencją faktu, że zostali odkupieni przez Jezusa.

Ten wiersz w odniesieniu do martwych, pokazuje nam jak cała ta śmierć potępiwszy jednych, odbędzie się przed sądem na Białym Tronie. Zapewne tak jak ten tron czystości i Sprawiedliwości, ich doświadczanie, tak jak teraz nasze, będzie pełne, dające równe szanse i bezstronne. Wszak sam Sędzia już teraz stał się ich gwarancją, więc oni będą mieć pełną i wystarczającą próbę przed nim, dla osiągnięcia doskonałego życia ludzkiego.

Otwarte Księgi z orzeczeniami, na których podstawie oni będą sądzeni, są jak przypuszczamy księgami Biblii. Kościół, będący teraz przed sądem, jest osądzany według tych samych ksiąg – i nie ma przed sądem nikogo, przed kim te księgi nie byłyby do pewnego stopnia otwarte (zrozumiane). Także i to, zgadza się ze słowami Jezusa: „Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym (okresie) – Dniu Tysiąclecia; (BW – Jan 12:48). (Słowo tutaj przetłumaczono jako sądzić, takie same, jak w naszym tekście i w BW – Dz. Ap. 6:1. I to samo słowo jest oddane jako „wnoszą skargę przy prawie (tłumaczenie dosłowne – przyp. tłum.)” „temu, kto chce się z tobą procesować” w BW – Mat. 5:40)

Słowa Jezusa już nie będą ukryte pod przypowieściami i ukrytymi znaczeniami, że choćby słyszący ludzie usłyszeli to nie mogliby jednak zrozumieć; również tajniki nie będą więcej zakryte („tajemnica Pana Boga” – kościół – zostanie skompletowany) księgi będą otwarte i wiedza Pana Boga napełni całą ziemię. Pan Bóg, „który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni [wykupieni] i [wtedy] doszli do poznania prawdy” – 1 Tym. 2:4.

Następny werset jest w zgodzie i mówi: „I wydało morze (masy rodzaju bez religijnego kierownictwa) umarłych, którzy w nim się znajdowali”, ludzkość będzie wzięta z tamtego stanu i przyniesiona pod zwierzchnictwo Białego Tronu. (W konsekwencji, kiedy wszystko będzie podporządkowane, nie będzie „więcej morza” – zajrzyjcie do Judy 13, Jak. 1:6.) „również śmierć i piekło [grób – przyp. tłum.] wydały umarłych, którzy w nich się znajdowali, i byli osądzeni, każdy według uczynków swoich. – BW – Obj. 20:13.” (Podczas tamtego okresu albo dnia.)

Ta próba obejmie cały świat, (lecz nie świętych – BW – Jana 5:24), i to jest naprawdę wielka szansa wyciągnięta przed nimi. Dzięki tej próbie „i samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności (uwolnionych od śmierci) dzieci Bożych” – BW – Rzym. 8:21, 22.

Także inna księga – życia, została otwarta. To sugeruje nam, że skoro jest księga życia (zapis), w której są rejestrowane imiona wszystkich zwycięzców Wieku Ewangelii, godnych boskiego życia, będzie i księga albo zapis prowadzony w następnym wieku godnych doskonałego życia ludzkiego.

Obecna księga żywota [Wieku Ewangelii – przyp. tłum.] po zakończeniu zapisów, nie będzie otwarta – jej wyniki albo zapisy nie będą znane aż do zupełnego końca tego czasu; wtedy zobaczymy godnych miana Oblubienicy żony Baranka: tak również, zapisy następnego okresu czasu [Wieku Tysiąclecia – przyp. tłum.], nie zostaną otwarte aż do końca tamtego okresu czasu, kiedy będąc godnymi otrzymania z powrotem zwierzchnictwa nad ziemią, utraconego przez Adama, je otrzymają.

Kolejna cecha odróżniająca osąd świata przyszłego wieku a nasz osąd w tym wieku, polega na tym, że chociaż będą musieli posiadać wiarę, to jednak ich próba będzie oparta na uczynkach „i byli osądzeni, każdy według uczynków swoich – BW – Obj. 20:13”. My z kolei żyjemy w czasach, kiedy doskonałe uczynki nie są możliwe i nasz osąd zależy w dużej mierze od wiary: Według twojej wiary bądźcie to do ciebie zaś uczynki tylko według naszej zdolności.

Przy końcu tamtego okresu próby, śmierć i grób i wszyscy, których nie znaleziono zapisanych w księdze żywota, zostaną wrzuceni do jeziora ognia – przedstawiającego gniew i zniszczenie. Jezioro ognia jest symboliczne, co łatwo dostrzec, a ponieważ śmierć i grób są przedstawione jako idący w to samo miejsce – więc grobu już więcej nie będzie i śmierci adamowej także – (Iz. 25:7, 8). Wszyscy ludzie, którzy zostaną wtedy osądzeni jako niegodni życia – umrą drugą śmiercią, co da się przypisać jako rozmyślny grzech na własny rachunek; śmierć adamowa i wszystkie jej skutki będą usunięte.

WIDOK PIĄTY

ŚWIĘTE MIASTO (RZĄD) – PANNA MŁODA – BÓG MIESZKAJĄCY POŚRÓD LUDZI – BÓL SMUTKU I ZWYCIĘSTWO NAD ŚMIERCIĄ

OBJ. 21:1-7

Ten fragment Księgi Objawienia przedstawia wspaniałość Wieku Tysiąclecia do wglądu. Dotychczasowe niebo i ziemia i morze całkowicie przeminęły zaś nowe są w pełni zainaugurowane z ukazaniem się tej sceny. Nowe niebiosa (duchowe zwierzchnictwo Chrystusa) i nowa ziemia, (odbudowany stan społeczeństwa) jest ustalony; i oczywiście nie będzie więcej morza – zbuntowanych ludzi.

Nowa Jerozolima zstępująca od Boga na ziemię, będzie odtąd miejscem zamieszkania Pana Boga, jest piękną reprezentacją kościoła jak królestwa albo rządu ponad ziemią.

Jak fałszywy system, albo kościół (Antychryst) usiłuje w obecnym okresie rządzić narodami ziemi, tak rzeczywisty kościół – utworzony z prawdziwym Chrystusem, posiądzie prawdziwe królestwo ponad narodami ziemi. Jeden, jest nazwany w Piśmie Świętym, „wielkie Miasto (rząd), które panuje ponad królami ziemi”, nazywane również „Babilon” (pomieszanie), więc inne ma być silnym Miastem nazywanym Syjon i Nowa Jerozolima (albo „miasto Wielkiego Króla” – Król królów i Pan panów). „Bóg jest w nim, nie zachwieje się. – BW – Ps. 46:6”

Będzie miejscem zamieszkania Boga – to będzie miejsce, z którego on będzie działać w błogosławieniu całego świata; dla „pojednanie w miejsce niesprawiedliwości” przyprowadzi rodzaj ludzki do harmonii i wymaże jego grzech, to będzie poznanie, że Boża moc jest czynna w podnoszeniu i błogosławieniu wszystkiego, „o czym od wieków mówił Bóg przez usta świętych proroków swoich. – BW – Dz. Ap. 3:21”

A sam Bóg będzie z nimi. I otrze wszelką łzę z oczu ich. – BW – Dz. Ap. 3:24. Taki był plan Boga od samego początku – Bóg tak umiłował świat, że wysłał Jezusa: toteż, z nim, przez niego i dla niego są wszystkie rzeczy i my przez niego. (2 Kor. 5:18). Nie tylko przeszłe cechy planu wskazują, że Bóg jest w Chrystusie i w nim godzi świat z sobą, (płacąc okup wymagany przez własną Sprawiedliwość), ale teraz uczymy się, że praca Wieku Tysiąclecia wciąż należy do Niego. On jest tym, który otrze wszelką łzę. I tak, jak w przeszłości, posłuży się narzędziami i wykonawcami – Chrystus Jezus i Jego Oblubienica będą tymi wykonawcami; i będzie tak, jak to było przez cały czas, Bóg w Chrystusie a Chrystus w was.

Jakaż błogosławiona myśl, że wkrótce weźmiemy udział w ocieraniu wszystkich łez ludzkości. Będzie to wszakże nasza sławna praca misji przyszłego Wieku Tysiąclecia, ponieważ jest to praca stopniowa. A łzy będą trwać tak długo jak ich powód – jak długo istnieją: niedoskonałość, ból i śmierć; te nie zostaną w pełni usunięte aż do końca tamtego wieku – wtedy „i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły – BW – Obj. 21:4”. Całe tamto zło jest częścią przekleństwa – skutkiem grzechu; a całe stworzenie zostało wykupione przez tego, który stał się przekleństwem dla nas i we właściwym czasie całe stworzenie powinno otrzymać te błogosławieństwa a przekleństwo zostanie na zawsze usunięte.

„I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. – BW – Obj. 21:5”

To dla tej przyczyny stał się człowiekiem, i oddał swoje ludzkie życie jako cenę za wykupienie ludzkości z grzechu. Odkupił człowieka w jego upadłym stanie, by w swoim nowym (boskim) życiu mu błogosławić z pełną zdolnością w celu odzyskiwania jego utraconego stanu jako doskonałego człowieka – obrazu swojego Stwórcy.

Ten, który siedzi w niebiosach już ogłosił – „czas restytucji” albo odnawianie – przez usta wszystkich swoich świętych proroków i on teraz mówi Janowi, że obietnica jest wierna i pewna –”Napiszcie, słowa te są wierne i prawdziwe” (margines).

On jest A i Z, początkiem i końcem wielkiego zbawienia rodzaju ludzkiego. On pewnie będzie, jak powiedział, że za darmo da tym wszystkim, którzy są SPRAGNIENI wody życia – wszystkim ludziom, którzy będą mogli przyjść do harmonii i żyć na zawsze.

Ci, którzy są godni doskonałego ludzkiego życia wówczas zostaną nazwani zwycięzcami i „odziedziczą te rzeczy” – ziemskie królestwo, tak jak zwycięzcy obecnego Wieku Ewangelii są nazwani „zwycięzcami” i odziedziczą sprawy duchowe i niebiańskie królestwo.

Jednakże ci, którzy i wówczas nie wyrzekną się w pełni uczynków ciemności, będą mieli swój udział w jeziorze ognia i siarki – są podlegają drugiej śmierci. Ta śmierć jest wieczna, za ich własne grzechy; i nigdy nie będzie zakończona albo przerwana przez zmartwychwstanie. Chrystus już więcej nie umrze, tak i nie ma innego okupu od grobu, jak było w przypadku śmierci Adamowej.

Wtedy – grzech będzie wymazany – grzesznicy wyginęli – wszystkie istoty w niebie i na ziemi zaśpiewają chwaląc i dzięki składając Wiecznemu Królowi, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu mądremu Bogu.

WIDOK SZÓSTY

NOWE JERUZALEM ŚWIATŁEM NARODÓW

OBJ. 21:19-27

Ten widok wydaje się powracać do naszych czasów, jako punktu startu. Jan reprezentuje żyjących członków zgromadzenia Oblubienicy, i jest pokazany jako Święte Miasto (rząd) zstępujące na ziemię. Ale nim on mógł to zobaczyć, musiał się wznieść w duchu, tak wysoko jak to tylko możliwe powyżej ziemskiego poziomu. Tak i my, typ przeciwstawny, możemy teraz zobaczyć przychodzące królestwo Boże: rozpoczyna się panowanie Najwyższego, jednakże by mogło w pełni funkcjonować upadają ziemskie rzeczy jako przygotowanie do pełnego przyjęcia woli Boga na ziemi jak to jest w niebie.

„Możemy zobaczyć jak jego przychodzące wyroki, okrążają całą ziemię, Zaś znaki i jęki zapowiadają, że poprzedzają drugie narodziny. Odczytujemy jego prawy wyrok bowiem w kruszących się tronach ziemi, Zstępuje Jerozolima!”

Lecz nie wszyscy możemy zobaczyć królestwo przybliżające się do ziemi – „zstępujące”. Aby to było możliwe, musimy się odsunąć daleko od świata i jego punktu widzenia; musimy wejść w duchu (jeden po drugim osobiście) na wielką i wysoką górę (królestwo Boże), musimy dojrzeć do pełnej sympatii i lojalności dla niebiańskiego królestwa zanim uzyskamy zaufanie Króla, jak to zostało pokazane w jego sławie i sile, i naszej przyszłej pozycji jako Oblubienicy Króla.

Z naszego obecnego punktu widzenia, możemy zobaczyć niewiele z tego, że – że to królestwo będzie potężne i duchowym – „będzie posiadało sławę (majestat i potęgę) Boga”.

Mamy tutaj symboliczny opis tego sławnego rządu ziemi. Całe miasto jest wykonane z czystego złota – Bożej nieprzemijającej sławy. „Nazwiesz swoje mury zbawieniem” – (BW – Iz. 60:18) – pokój i bezpieczeństwo zamieszkają w nim. Jego mury nigdy nie będą się kruszyć się ani też nie runą, ponieważ ich fundamenty zostały zbudowane z cennych klejnotów i sama ściana została wykonana z jaspisu, jasnego jak kryształ – (prawdopodobnie z diamentu). Bezpieczeństwo ścian opiera się na pewnej podstawie – zrealizowanym okupie – ukończonym fundamencie, co zapisano „zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus” – (BW – Efez. 2:20).

Miasto na planie kwadratu, którego wysokość, długość i szerokość są równe – sześcian – idealna figura. Tu inaczej pokazano jego doskonałość; to jest doskonałe względem Boga, jak również względem ziemi.

Jak już zobaczyliśmy, że gdy Boże królestwo zostanie ustanowione na ziemi, rodzaj ludzki zostanie doprowadzony do harmonii z nim zaś literalne ziemskie miasto Jerozolima zostanie ponownie zbudowane na jego starym założeniu i wówczas stanie się wielkim miastem ziemi i Izraela (dzieci Abrahama według ciała), dokładnie jak Bóg obiecał – kanałem, przez który błogosławieństwo popłynie do wszystkich narodów ziemi, od duchowego nasienia – Chrystusa (Gal. 3:16, 29, porównajcie z Rzym. 11:25-33). I gdy czytamy, że ma ono bramy w każdym kierunku z wypisanymi na nich imionami dwunastu plemion Izraela, to wydaje się być w doskonałej zgodzie, by wskazywać pozycję Izraela jako kanały, bramy wjazdowe, przez które świat może przybyć przed niebiański rząd, i przez które może spływać błogosławieństwa dla rodzaju ludzkiego. W bramach było dwunastu posłańców (aniołów). To wydaje się nauczać, że Izraelici będą we właściwym czasie posłańcami komunikującymi Miłość i Wiedzę Pana Boga do wszystkich stworzeń.

Nie ma potrzeby, by Słońce (przesłanie Ewangelii), ani Księżyc (refleksy Ewangelii – „Prawo mojżeszowe”), by świeciły w miejscu (mieście) wypełnionym Bożą Chwałą. „Teraz, bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby w zagadce, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznanie nasze jest cząstkowe, ale wówczas poznamy tak, jak jesteśmy poznani będąc przyprowadzonymi do doskonałości boskich istot, mających sławę Bożą” – (BW – 1 Kor. 13:12).

Ale narody ziemi wciąż będą potrzebowały zarówno symbolicznych jak i też naturalnych) słońca i księżyca. Faktycznie, kiedy „księgi będą otwarte”, wówczas czyste i pełne światło Ewangelii i Prawo zaświecą błogosławiąc rodzaj ludzki. Prorok mówi: „Wtedy światło księżyca będzie jak światło słońca, a światło słońca będzie siedmiokrotne, jak światło siedmiu dni, gdy Pan opatrzy skaleczenie swojego ludu i uleczy zadaną mu ranę” – (BW – Iz. 30:26). Ale nie tylko wiedza o Panu Bogu popłynie strumieniem z otwartych ksiąg, ale także miasto (rząd – panowanie) będą ich oświecać. „I chodzić będą narody w światłości jego”. [Słów – „które będą zbawione” – nie ma w najstarszych manuskryptach.]

A królowie [święci, Obj. 5:10] wniosą swoje: sławę i honor do miasta. „i wniosą do niego sławę i dostojeństwo (wyborni, światli, doskonali) narodów”. Widzimy, zatem że ten rząd najpierw będzie oparty na sławie duchowych królów ziemi zaś później w miarę postępów Wieku Tysiąclecia, królestwo to będzie ogarniać lub włączać wszystkich, którzy będą na ziemi bezgrzeszni i dobrzy – ale tylko tych, którzy zostali policzeni jako godni życia. Pośród nich, nie będzie nikogo zdeprawowanego – albowiem wszyscy, będą mogli zostać oczyszczeni z wszelkiego grzechu i nieprawości.

WIDOK SIÓDMY

RZEKA WODY ŻYWEJ

OBJ. 22:1-3, 17

Ten widok następuje po tym, jak miasto (rząd) Boga jest ustalone na ziemi i przedstawia jego błogosławieństwa pod różnymi figurami.

Widzimy rzekę wody żywej i drzewo życia, którego owoc podtrzymuje życie i którego liście leczą ludzi. Jak to kieruje nasze myśli z powrotem do Raju skąd Adam został wygnany z powodu grzechu i do drzewa życia pośrodku raju, do którego owoców został mu zakazany dostęp, z braku których umarł Adama i jego rasa.

Och, jakiż obraz „czasu odnowienia wszechrzeczy, o czym od wieków mówił Bóg” – (BW – Dz. Ap. 3:21) – oczyszczanie z całego przekleństwa, splamienia grzechem i związanych z tym: niedolą, bólem i śmiercią, ponieważ okup został opłacony; zaś odkupiciel jest wspaniałym odnowicielem.

Woda żywa płynąca od tronu wskazuje na przyszłość; ponieważ tron nie został jeszcze ustanowiony na ziemi. Wciąż się modlimy „Przyjdź królestwo Twoje” i dopóki ta modlitwa nie zostanie wysłuchana, nie może popłynąć rzeka wody żywej. Woda żywa to wiedza – prawda – ponieważ ludzkość jest jej spragniona. Ta hojnie wypłynie, gdy Boży Przybytek będzie pośród ludzi. Wówczas spragniona ludzkość, jęcząca w bolesnej niewoli grzechu i śmierci, będzie odświeżona i przywrócona.

Ten typ ludzkości przedstawiają Izraelici podczas pobytu na pustyni. Spragnieni, płakali do Pana Boga o wodę; wówczas skała została uderzona i z niej wyszły strumienie wody na pustyni. Tak obecnie modlitwy ludzi i ich jęki (BW – Rzym. 8:21, 22) zostały wysłuchane przez Jehowę i pozwolił on, aby SKAŁA – Jezus Chrystus, został uderzony. To uderzenie jeszcze trwa, ponieważ jest nam dane „dopełniam na ciele moim niedostatku udręk Chrystusowych” (BW – Kol. 1:24). I podczas gdy jeden członek został uderzony, to jest oczywiste, że uderzenie się wciąż trwa; ale kiedy wszystkie cierpienia Chrystusa (głowy i ciała) się zakończą, wtedy popłyną strumienie wody żywej a każdy, kto się jej napije, będzie mógł żyć wiecznie. Typowy Izrael napił się typowej wody z typowej skały; ale te rzeczywiste dotyczą Chrystusa i całego świata – „i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus”. (BW – 1 Kor. 10:4).

Znajomość Pana Boga, (który wie, jak uzyskać życie wieczne) jest obecnie udziałem zrodzonego ze słowa prawdy w ograniczonym stopniu. Jednak stanie się w nim, według słów Pana Jezusa: „źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. W przyszłym Wieku Tysiąclecia, będzie to pełna, obszerna rzeka prawdy i wiedzy od Pana Boga. Teraz jest dostępna tylko dla „Małego Stadka”, ale wtedy będzie dostępna dla wszystkich. Wtedy Maluczkie Stadko, które teraz chodzi wąskimi ścieżkami by osiągnąć wielką nagrodę życia – „Nieśmiertelność” – wytrwa do końca i otrzyma nagrodę. Wówczas Cnotliwa Panna poślubi Syna Króla Nieba, zjednoczy się z Panem młodym – już nie dziewica, będzie Panną Młodą, Małżonką Baranka i współspadkobierczynią: a jej przyszła praca jako Panny młodej jest pokazana w wersecie 17 – „A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota”.

Obecnie w wieku Ewangelii my członkowie klasy poślubionych Dziewic możemy być używani przez Ducha, przy pozyskiwania kolejnej osoby, która niebawem będzie Panną młodą i podzieli imię Pana młodego i sławę i pracę i to jest wielki przywilej. Ale jakie pocieszenie przynosi sercu każdego zrodzonego z Ducha Bożego (Miłości) świadomość, że celem naszego obecnego wyboru będzie udział w przyszłym tysiącleciu. Gdy razem ze współpracownikami, Panem młodym i naszym Ojcem, weźmiemy udział w błogosławieniu wszystkich rodzin ziemi. Sprawiając, by wody prawdy mogły płynąć swobodnie. I zachęcając ludzi, aby ją pili dla poznania, miłości do Pana Boga i życia wiecznego.

Drzewa życia wydają się symbolizować świętych, których liście – doświadczenie – nauczanie, wyleczą ludzi i których owoc będzie spożytkowany stosownie do zmieniających się warunków ludzi podczas prowadzenia ich ku doskonałości – wydający owoce stosownie do pory, przywracający człowieka do jego doskonałego stanu.

„I nie będzie już nic przeklętego” – przekleństwo zostanie stopniowo odjęte a człowiek stopniowo uwolniony, pod błogosławieństwami tego sławnego tysiąclecia. Tam jego służący będą mu służyć i panować na wieki wieków, kiedy królestwo zostanie przekazane Bogu sprawiedliwemu Ojcu.

====================

— Marzec 1882 r. —