Żydowskie perspektywy

Żydowskie perspektywy

Uważa się, że niedawna cicha turecka rewolucja, w której przewodziła partia „Młody Turek”, sprzyja nadziejom Żydów na otrzymanie pewnego rodzaju wsparcia w Palestynie z podległym samorządem. Można spodziewać się, że nowy rząd zajmie liberalne stanowisko względem Żydów i chrześcijan.

Rabbi Jehudah Leon Mages powiada:

„Od czasów, gdy Tytus zburzył Jerozolimę tysiąc lat temu, Izrael jest tułaczem między obcymi narodami, cudzoziemcem między obcymi – na początku zaciekle prześladowanym, potem ledwie tolerowanym, a ostatnio nawet trochę uznawanym i szanowanym, ale mimo wszystko zawsze wyrzutkiem pozbawionym domu, w kierunku którego mógłby zwrócić swe kroki wędrowca. Mimo to, co bardzo niezwykłe, zachował on w tym wszystkim swoją indywidualność. Czy jest profesorem na niemieckim uniwersytecie, czy bankierem we Francji, czy politykiem w Anglii, Żyd zawsze pozostaje Żydem, a pod glazurą otaczającego go społecznego życia wznosi łzawe westchnienia za swą rodzinną ziemią.”

„Gdy zwracamy nasze kroki w kierunku Syjonu” – powiada dalej doktor z oczyma rozpalonymi entuzjazmem – „winniśmy znaleźć wśród obywateli odnowionej żydowskiej wspólnoty najsłynniejszych ludzi współczesności, ludzi zaangażowanych w tworzenie światowej historii naszych czasów. Nasz rząd będzie służył jako model dla całego świata. A w dziedzinie sztuki i rzemiosła Jerozolima stanie się wzorem. Moja wiara w Izrael jest niemała. To, czego obecnie dokonuje on rozproszony po świecie, rozwinie dziesięciokrotnie, gdy tylko zostanie zjednoczony i uwolniony od strachu, nienawiści i uprzedzeń.”

NABYWANIE PALESTYŃSKICH DZIERŻAW

„Nie są to tylko marzenia. W Palestynie rozpoczęły się już intensywne działania. Nabyliśmy wielkie obszary ziemskie od tureckiego Sułtana i ciągle zwiększamy nasze dzierżawy. Wkrótce osiągniemy taką pozycję, że będziemy mogli domagać się wyłączenia ich spod władzy Sułtana. Projekt ten wspiera Anglia, a jesteśmy pewni, że uzyskamy także poparcie Stanów Zjednoczonych. Wielkie połacie ziemi objęte już zostały uprawami, a obecnie zakładamy ogromny sad oliwny, który zostanie nazwany Zagajnikiem Pamięci Teodora Herzla na pamiątkę tego powszechnie poważanego założyciela Syjonizmu.”

„Pierwotnie Izraelici byli rolnikami. Dopiero po wygnaniu z ojczystej ziemi zabroniono im posiadania własności ziemskich we wszystkich krajach, w których poszukiwali schronienia. W ten sposób stali się kupcami, a wrodzona inteligencja sprawiła, że nabyli takiej wprawy, iż zawód ten stał się niemal ich narodową cechą. Teraz jednak w swej własnej ziemi, żyjąc w pokoju ze wszystkimi narodami, dysponując najnowszymi osiągnięciami nauki sprawią, że cudowna dolina Jordanu „zakwitnie jak róża”. A pogodne promienie wschodniego słońca pozwolą ich duszom miękko poszybować ku medytacjom nad ich ukochaną religią, by do końca przeżywali swe dni jako „błogosławieństwo i pociecha narodów”.

Zion’s Watch Tower, 15 października 1908, R-4258

IZRAELSKIE ZAINTERESOWANIE KŁOPOTAMI TURCJI

Jak wybuch bomby niszczący europejski pokój spadła wiadomość o zerwaniu przez Austrię „Traktatu Berlińskiego” przez zajęcie dwóch tureckich prowincji. Rosja natychmiast oznajmiła swój zamiar zrewidowania tego traktatu, a Bułgaria ogłosiła niezależność od Turcji. Traktat Berliński sprzed trzydziestu lat stanowił, że Turcja nie jest zdolna do właściwego zarządzania tymi częściami swojego terytorium, na których przebywają chrześcijanie i podzielił nadzór nad nimi między inne mocarstwa. Bośnia i Hercegowina były dwoma z nich, które zostały oddane pod opiekę Austrii. Warto pamiętać, że Palestyna znalazła się pod protektoratem Anglii, a Egipt pod wspólnym nadzorem Francji i Anglii, jednak Francja zrzekła się swej odpowiedzialności na rzecz Anglii.

Niezależnie od tego, czy obecne niepokoje doprowadzą do wybuchu powszechnej wojny czy nie, oznaczają one zerwanie „Traktatu Berlińskiego” i doprowadzą do zwiększenia zależności innych prowincji od państw, które są ich protektorami.

Skutkiem tego Palestyna stałaby się brytyjską prowincją, tak jak Kanada, co zapewniłoby Żydom wszelkie swobody, takie jakimi cieszą się oni w Kanadzie – mogliby kupować, budować, wybierać lokalne władze, itp. Nie powinniśmy się jednak spodziewać, by Palestyna odzyskała pełną niezależność przed rokiem 1915.

DONIESIENIA Z JUDEI

W liście napisanym niedawno z Jerozolimy W. H. Dunn donosi o znaczącym rozwoju Żydowskiego Narodowego Ruchu Syjonistycznego, który dokonał się w Jerozolimie w ciągu piętnastu miesięcy jego pobytu w Anglii. „Wielka liczba Żydów powraca do Jerozolimy. Nie po to, by pokutować lub wyznawać swe grzech, ale po prostu dlatego, że muszą się gdzieś udać, a Sułtan pozwala im tam wjeżdżać bez żadnych przeszkód. W tym krótkim czasie nie mniej niż 5 tys. rosyjskich Żydów dotarło drogą morską do Jaffy. Ci Żydzi wydają wszystkie swoje pieniądze na zakup ziemi oraz na zakup lub budowę domów. Ich aktywność jest tak wielka, że stanowi przedmiot troski innych zagranicznych rezydentów. Muzułmanie jednak sprzedają im swoje nieruchomości bez wahania. Uznają oni, że ta ziemia w rzeczywistości należy do Żydów. Równie zdumiewający jest rozwój żydowskiego szkolnictwa. Otwiera się przedszkola i szkoły dla dzieci. Naucza się hebrajskiego, który staje się żywym językiem, z nowymi hebrajskimi słowami, dostosowującymi ten starożytny język do współczesnych potrzeb. Jest to już całkiem normalne, że na ulicy słyszy się język hebrajski.” – Exchange.

Straż 1/2008; Watch Tower R-4267a – 1908 r.