R5428-94 Interesujące pytania

Zmień język 

::R5428 : strona 94::

Interesujące pytania

Przebaczenie a pokuta

PYTANIE: Jeśli chodzi o grzechy częściowo świadome, to czy chłosta następuje za część świadomą? A gdy grzech jest odpokutowany, to czy jest ona odwołaną?

ODPOWIEDŹ: Nasz Pan umarł za grzech Adama – to jest za jeden tylko grzech pierworodny i za te grzechy, które powstały z tego pierworodnego grzechu. Grzech Adama oddziałał na ciało, na umysł i skalał moralnie cały rodzaj ludzki. Przeto każdy z nas nie tylko ma swoje wrodzone słabości i skłonności do zwalczania, ale także słabości tych, co nas otaczają.

Od chwili, gdy kto został spłodzonym z Ducha Świętego, dla niego wszystkie rzeczy stały się nowymi. Dla członków Maluczkiego Stadka nie ma żadnego potępienia. Cokolwiek przeciw nim było, zostało usunięte. Przypisanie ich ciału sprawiedliwości Chrystusowej uczyniło ich doskonałymi przed Bogiem i zostali uczynieni jako Nowe Stworzenia.

Te Nowe Stworzenia weszły w Przymierze z Bogiem, iż będą postępować śladami Jezusa. W obecnym czasie, jak apostoł mówi, mamy ten skarb nowej natury w naczyniach glinianych, to jest, że posiadamy go pod niekorzystnymi warunkami. Mamy także trudności ze strony naszego otoczenia i Przeciwnikiem, który się nam sprzeciwia. Wszystkie zatem grzechy, które pochodzą z tych niekorzystnych i nieprzyjaznych stosunków, na które wola nasza nie przyzwala, są przykryte zasługą Chrystusową. Jeżeli ktoś z tych Nowych Stworzeń czyni coś, co jest przeciwne woli Bożej, lecz nie dobrowolnie, w takim razie wolny jest od potępienia. Słowo Boże powiadamia nas, że w takich razach mamy natychmiast udać się do Tronu Niebiańskiej Łaski, by otrzymać przebaczenie i pomoc w każdym czasie potrzeby.

Lecz przypuśćmy, że grzech nie pochodzi jedynie ze zwykłej pokusy, lecz jest w nim pewna część samowoli i opieszałości, tak, że dziecko Boga jest w pewnej części odpowiedzialnym, co wtedy? Na to odpowiadamy, że w takim razie także może udać się do Tronu Niebiańskiej Łaski i ta część, która nie była dobrowolną będzie pokrytą zasługą Chrystusa. Zaś część, która jest dobrowolnym przestępstwem zasługuje na karę i zapewne ta kara z pewnością zostanie wymierzoną. Ojciec nie pozwoli, aby Jego dzieci miały błądzić bez otrzymania pomocy. Kara uzupełnia przebaczenie popełnionego grzechu, który będzie następnie wymazany z rejestru. Sprawiedliwość nie wnosi dłużej żadnych oskarżeń przeciw niemu.

Ale Pismo Święte jasno uczy, że jeżeliby dziecko Boże grzeszyło w pełni dobrowolnie, to nie byłoby żadnego przebaczenia za ów grzech i nie może być darowanym przez karanie. Karą w takim razie byłaby śmierć – Wtóra Śmierć. Jeżeli grzechy zostały popełnione w nieświadomości, nie rozmyślnie i zupełnie bez złego zamiaru, takie grzechy będą zupełnie darowane, po udaniu się do zasługi drogocennej krwi Chrystusa. Jeżeliby zaś grzechy były częściowo popełnione z nieświadomości, a częściowo dobrowolnie, wtedy ta część grzechu, która była popełnioną z nieświadomości będzie darowaną, zaś część dobrowolna musi być odpokutowaną.

Apostoł Paweł mówi, że gdybyśmy sami się sądzili, nie bylibyśmy sądzeni od Pana; jesteśmy karani, abyśmy nie byli potępieni ze światem (1 Kor. 11:31,32). Karanie, które przychodzi na nas jest właściwą karą za dobrowolny grzech. Pan Bóg zsyłając na nas stosowną karę, ma na celu, aby to posłużyło nam za naukę, i żebyśmy byli ostrożniejszymi na przyszłość.

—————

DZIECI PIERWSZEGO, CZY WTÓREGO ADAMA?

PYTANIE: Czyimi dziećmi będzie świat gdy zostanie wzbudzony w Poranku Nowej Dyspensacji – dziećmi Adama, czy dziećmi Chrystusa, czy Wtórego Adama?

ODPOWIEDŹ: Rozumiemy, że będą oni nadal dziećmi Adama. Gdy wspominamy, że Jezus jest Dawcą Życia, powinniśmy także pamiętać, że On jest Dawcą życia jedynie tym, którzy przychodzą do Ojca przez Niego. Kiedy w przyszłym Wieku masy rodu ludzkiego zostaną wzbudzone, nie ulegną one żadnej przemianie, która by ich podniosła i wyprowadziła z potępienia Adamowego, a przeniosła do Chrystusa i usprawiedliwienia żywota.

Nowe Przymierze, które Bóg zapieczętuje drogocenną Krwią Chrystusową, będzie najpierw Przymierzem uczynionym z Izraelem, z tymi Żydami, którzy okażą się Jego ludem, to jest z tymi, którzy przyjmą Chrystusa, i społeczność Przymierza przez Pośrednika, który tym sposobem zostanie wprowadzony dla ich korzyści, a jak tylko to uczynią, zaraz otrzymają błogosławieństwa tego Przymierza. Lecz rodzaj ludzki, który jeszcze nie będzie w stanie ocenić i przyjąć Chrystusa jako Pośrednika, będzie znajdował się w takim stanie, w jakim znajduje się teraz, obcymi, oddalonymi od Boga. Dzieło Kościoła podczas onego wieku jest opisane w Obj. 22:17 „A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź”. Lecz nikt nie rozpocznie życia na dobre, aż zacznie czerpać z Wody żywota.

Ludzkość obecnie stacza się po pochyłej drodze ku śmierci, jako obcy oddaleni od Boga, i od nich będzie zależało po ich przebudzeniu, czy będą chcieli skorzystać ze sposobności i przywilejów onego czasu. Apostoł Jan oświadcza: „Kto ma Syna ma Żywot”. Wzbudzeni z umarłych dopóki nie dojdą do społeczności z Chrystusem, nie będą mogli tego życia otrzymać. Jego stosunek do nich w ciągu przyszłego wieku będzie na podobieństwo dobrotliwego władcy, który będzie gotów oświecić ich i przysposobić za dzieci, jeżeli tylko zechcą, który także gotów jest przyprowadzić ich do stanu, w którym mogliby otrzymać żywot wieczny. Przeprowadzenie tego dzieła zajmie całe tysiąc lat, zanim ludzkość zostanie przyprowadzoną do doskonałości.

„Głoś wszemu światu tę nowinę,
Że odpoczynek dostanie świat,
Pociesz strapioną Bożą rodzinę,
Że Jubileusz trwa tysiąc lat.”

Pan Jezus stanie się Ojcem wszystkich, jak tylko wypełnią wymagane warunki. Najpierw udzieli im światła i umiejętności. Następnie, jeżeli skorzystają z tej umiejętności, światła, sposobności i będą pragnęli dojść do harmonii z Nim, wtedy przyjmie ich za swoje dzieci i udzieli błogosławieństw Nowego Przymierza.

Przypominamy werset Pisma Świętego, który mówi, że Prawo wyjdzie z Syjonu, a Słowo Boże z Jerozolimy. „I wiele narodów pójdzie, mówiąc: Pójdźmy a wstąpmy na górę Pańską, do domu Boga Jakubowego, a będzie nas uczył dróg swoich i chodzić będziemy ścieżkami Jego.”

::R5428 : strona 95::

Lud ten reprezentuje świat w ogólności oprócz tych, którzy przyjęli warunki Przymierza. To przedstawia jak pragną dojść do harmonii z Bogiem. Oni mówią między sobą: Pójdźmy na górę Domu Pańskiego, a chodźmy ścieżkami Jego. Jeżeli tego nie uczynią, Pośrednik nie uzna ich pod żadnym względem, ani nie będą dopuszczeni do ubiegania się o żywot wieczny. Jak tylko zaczną być gotowi postępować drogą świątobliwości, zostaną zaliczeni jako Jego dzieci.

====================

— 15 marca 1914 r. —