R5158-10 Jak wyrabia się sprawiedliwy charakter

Zmień język 

::R5158 : strona 10::

Jak wyrabia się sprawiedliwy charakter

Nasza wola obrazuje nasz wybór, ale nasz wybór w dużej mierze składa się z naszych wrażeń, oceny lub złego osądzenia rzeczy, które nas otaczają. Jak dziecko sięga po ostre narzędzie lub ogień, którym się skaleczy bądź oparzy, tak nasza wola często chwyta się za rzeczy, które nie są dla nas dobre. W chwili, kiedy po raz pierwszy usłyszeliśmy Pański głos, rozpoczęło się kształtowanie naszej woli. Wszyscy są ułomni w swoich wyborach, w patrzeniu na różne sprawy i w sposobie myślenia.

Duch zdrowego zmysłu wzrasta razem z naszą znajomością Boskiego planu i poznawaniem charakteru naszego Pana. Kiedy myślimy o Jego doskonałości, najpierw jako Logosa, a następnie jako człowieka Jezusa Chrystusa, zdajemy sobie sprawę z naszej własnej niedoskonałości i od tego czasu staramy się eliminować rzeczy, które należą do naszego niedoskonałego osądu. Przypominamy sobie, że Jezus był „święty, bez zmazy, niepokalany, odłączony od grzeszników”, doskonały. Zdajemy sobie również sprawę z tego, że Jezus wstąpił na „wąską drogę” posiadając poświęcony i zrównoważony umysł oraz właściwą wolę, które uwidoczniły się w Jego życiowych doświadczeniach. Mając za przykład Jego doskonały wzór, codziennie staramy się ćwiczyć naszą wolę w harmonii z Boską wolą.

Wola jest wynikiem pewnego połączenia cech psychicznych lub umysłowych. Możemy więc zmieniać naszą wolę w rozmaity sposób przez łączenie różnych cech psychicznych. Na przykład, jedna z cech umysłu nazywana jest zachłannością, pragnieniem posiadania czegoś bądź sprawowania kontroli. Inna cecha umysłu objawia się w zamiłowaniu do sprawiedliwości, inna do muzyki, jeszcze inna do sztuki itd.

Jeżeli u kogoś przymiot sprawiedliwości jest słabo rozwinięty bądź znajduje się w uśpieniu, a w dużym stopniu rozwinęła się zachłanność, to taka osoba może być pobudzona do kradzieży. Taka jednostka nie posiada przymiotu sprawiedliwości, który powie jej, że takie postępowanie jest złe. Ktoś może być skłonny do zabrania pieniędzy bądź zrobienia czegoś haniebnego, żeby zadowolić swoją miłość do muzyki i innych rzeczy. Przeciwnie, jeżeli ktoś posiada silnie rozwinięte poczucie sprawiedliwości, to będzie przez nie kontrolowany. Jeżeli ta zdolność została rozbudzona i chciała wziąć górę, poczucie sprawiedliwości odpowie: „Nie! zabieranie cudzej własności jest złem. W tej kwestii istnieją zasady, których należy przestrzegać”. W ten sposób pragnienie posiadania zostało zaspokojone poszanowaniem prawa.

Wola człowieka składa się z organów, które kontrolują jego zachowanie. Jeżeli samolubne skłonności rządzą, to taki człowiek będzie samolubny. U niektórych ludzi sumienność jest uśpiona. W niektórych sprawach, tacy ludzie zachowują się jak zwierzęta- bez zastanawiania się nad motywami swojego działania ani nad skutkami, jakie przyniesie innym ich zachowanie. Jeżeli tacy ludzie kiedykolwiek oddadzą swoje serca w poświęceniu Panu, to prędzej czy później, ich uwaga z pewnością zostanie zwrócona na sposób ich życia.  Jeżeli będą szukać wskazówek w Słowie Bożym, to dowiedzą się z niego, że Bogu nie podoba się ich postępowanie. W rezultacie, rozpoczną uczyć się szczegółowo badać myśli, słowa oraz uczynki i we właściwym czasie zmienią swoje zwyczaje.

POCZUCIE SPRAWIEDLIWOŚCI WZMACNIA CHARAKTER

Osoba, która posiada w znacznej mierze rozwiniętą cześć i władze duchowe oraz w wysokim stopniu rozwinięte poczucie sprawiedliwości, ma dużą przewagę nad człowiekiem, u którego powyższe przymioty nie są w takim stopniu wypracowane. Kiedy pojawią się pewne kwestie, te trzy zdolności porozumieją się ze sobą i powiedzą: „To jest dobre” (lub złe – zależnie od sprawy). Kiedy sprawa wydaje się słuszna, rozsądek powie: „To jest rzecz właściwa”. Tacy ludzie, z powodu posiadania silnie rozwiniętych trzech przymiotów, które dodają im siły sprawiedliwego charakteru, mogą się stać męczennikami z powodu czynienia czegokolwiek, co w ich mniemaniu jest właściwe.

Osoba, która posiada mniej rozwiniętą sumienność będzie posiadała odpowiednio słabszy charakter. Silna wola używana w jakimkolwiek kierunku, wytwarza silny charakter. Zła wola buduje zły charakter, a dobra wola dobry. Do pewnego stopnia jesteśmy takimi, jakimi się urodziliśmy. Po naszym poświęceniu, Bóg nas poucza i tak przemieniamy się przez odnowienie naszego umysłu, aby czynić wszystko co jest dobre, a unikać tego, co złe. To przemienianie umysłu jest kształtowaniem woli.

Powinniśmy starać się, żeby mieć silną wolę i odrzucać wszystko, co mogłoby osłabić nasz charakter. Ten, kto buduje silny charakter, będzie się zastanawiał co jest wolą Boża – co powinien czynić. Następnie będzie się starał tak postępować i nie pozwoli, żeby cokolwiek kolidowało w wykonywaniu jego zamiarów. Ktokolwiek ma dobrą i silną wolę, posiada coś, co pomoże mu w każdym doświadczeniu i każdej życiowej próbie.

====================

— 1 stycznia 1913 r. —