Zmień język

::R0726 : strona 6::

Wieki przyszłe

Ktoś zapyta: Skąd wiemy, że nie ma innych, być może wielu próbnych wieków poza Wiekiem Tysiąclecia? Czyż Paweł nie mówi o tym w liczbie mnogiej: „wieki przyszłe”?

Tak, Paweł wspomina o wiekach w liczbie mnogiej, ale ani Paweł, ani żaden pisarz Pisma Świętego nie mówią o okresie próbnym w nadchodzących wiekach. Równie poważnym błędem jest nieuwzględnianie tego, co apostoł mówi o tych wiekach, jak i – jak w przypadku wielu – nieświadomość faktu, że wieki przyszłe są wzmiankowane.

Paweł mówi, że Bóg okaże w przyszłych wiekach przemożne bogactwa swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie. W tym wieku Bóg mówi nam o swojej miłości, ale jeszcze jej „nie pokazał” ani nie zamanifestował. On kocha wszystkich i okaże swoją miłość do wszystkich, ale Kościół – Głowa i Ciało – wszyscy w Chrystusie – są wielce umiłowani; w nich, na nich i ku nim okaże On przemożne bogactwa swojej łaski i miłościwej dobroci, wywyższając i obdarowując czcią to namaszczone ciało. Rozpocznie się to wraz z Wiekiem Tysiąclecia, a gdy jego dzieło zostanie zakończone, człowiek i jego ziemia staną się doskonałe i królestwo będzie przekazane Bogu (1 Kor. 15:27,28), wówczas, mówi apostoł, jeszcze więcej czci i chwały objawi się poprzez tego uwielbionego Chrystusa i nad Nim, a każdy krok w planie Bożym, każdy wiek odsłaniać będzie dalszy rozwój niekończącego się programu Bożego i zapewniać będzie nowe możliwości okazywania coraz większej ilości przemożnych bogactw łaski i dobrotliwości Boga wobec nas, w Chrystusie Jezusie.

Nie ma jednak w tych słowach żadnej wzmianki o okresie próbnym i w Piśmie Świętym nic na to nie wskazuje, by takowy miał być poza „czasami restytucji”, czyli Wiekiem Tysiąclecia.

Jeśli Bóg wyznaczył czasy (lub lata) restytucji i ograniczył ich liczbę do tysiąca oraz oświadcza, że wówczas Chrystus odda królestwo Ojcu (1 Kor. 15:27,28), który nie mógłby zaakceptować niczego niedoskonałego, to na podstawie wiarygodnego autorytetu tych oświadczeń możemy twierdzić jak najbardziej stanowczo, że nie będzie okresu próbnego po tym czasie.

Wierzymy, że nikt nie może wyszukać ani jednego fragmentu Pisma Świętego, który byłby sprzeczny z tymi wersetami, czy też za pomocą jakiejkolwiek rozsądnej interpretacji ominąć ich jasnej wymowy.

Objawienie Boże kończy się symbolicznym przedstawieniem błogosławieństw tego wieku i zamyka się, pokazując, że podczas niego wszyscy, którzy zechcą mieć życie, będą je mieli, za darmo, a ci, którzy nie będą przestrzegać prawa Bożego, zostaną całkowicie zniszczeni. I jakby chcąc to wyjaśnić ze zdwojoną siłą oraz udowodnić nam ponad wszelką wątpliwość, że nadejdzie koniec zła i jego cierpienia, nędzy i śmierci, napisano: „(…) i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Obj. 21:4,5).

====================

— Luty 1885 r. —